تاثیر مهریشت بر دو سرود مانوی پارتی

در برخی از سرودهای مانوی، ایزدانی چون پدر بزرگی، مهریزد و نریسه یزد، با سبکی حماسی و استفاده از برخی آرایه‌های ادبی،غالباً صفت‌های هنری، ستوده شده‌اند. از میان آنها، سرودهای ستایشی فرستادۀ سوم (نریسف یزد) که به زبان پارتی سروده شده، فرستادۀ سوم شبیه به میترا توصیف شده و برخی صفت‌هایی که به او نسبت داده شده صفت‌های مهری است که در مهریشت و منابع پهلوی دیده می‌شود. از بین سرودهای ستایشی نریسف‌یزد که در مجموعۀ دست نوشته های مانوی کتابخانۀ  موزۀ برلین نگهداری می‌شود دو سرود با شناسۀ m 67  و m 77، بیش از بقیه دارای اشاراتی است که از باورهای رایج در جامعۀ پارتی و جامعۀ زرتشتی ساسانی آن دوره تاثیر گرفته است. این گفتار، نخست به نقش میترا و نریوسنگ، در شکل‌گیری شخصیت نریسف‌یزد می‌پردازد، سپس دو سرود پارتی از نظر تاثیراتی که اوستا، مهریشت و منابع پهلوی بر آنها گذاشته مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرند.

the influence of the mihr yašt on two parthian manichean hymns

in some manichaean hymns, the father of greatness, mihr yazd and narisaf yazd are praised with an epic style and a literary approach that relies more on epithets. among them, the hymns to third messenger (narisaf yazd) in the parthian texts, described as miϑra, and some of the epithets attributed to him are miϑra’s that we can see them in mihr yašt and pahlavi sources. among the hymns to narisaf yazd, in the manuscripts in turfan collection that are kept in the museum of berlin, there are two hymns with the m 67 and m 77 signatures that they have references to the sassanid zoroastrian community and the parthian community more than the others. this research primarily focuses on the role of miϑra and nariyosang in shaping the character of narisaf yazd, and then the literary influences of avesta, mihr yašt and pahlavi sources on these two parthian hymns are studied.