بررسی نام کتاب شِکَند گُمانیک ویچار و دلیل نامگذاری کتاب با این نام

در این پژوهش نامِ کتاب شِکَند گُمانیک ویچار و دلیل نامگذاری کتاب با این نام مورد بررسی قرار می‌گیرد. چنانکه مَردان‌فَرُوخا در فصل دهم کتابِ خود ذکر کرده، به هندوستان سفر کرده است و می‌توان احتمال داد که کتاب را پس از سفر به هندوستان تالیف کرده و نام کتاب را نیز از زبان هندی یا گجراتی بر کتاب نهاده است. در این پژوهش نام کتاب و دلیل نامگذاریِ آن، در زبان هندی و گجراتی و ترجمۀ سنسکریتِ دستور نریوسنگ، مورد جستجو و بررسی قرار خواهد گرفت. بر اساس یافته‌ها، مَردان‌فَرُوخا پس از سفر به هندوستان، آنجا اقامت گزیده و کتاب را در هندوستان تالیف کرده است و نام کتاب را از زبان گجراتی به صورت skaṇdagumānīgujāra بر کتابِ خویش نهاده است، و سبب نوشتن و نامگذاری کتاب که مردان فروخا به صورتِ pa gumą vazārī i nō āmōžagą ذکر کرده است، gumān vicārī/wacārī نیز به زبان گجراتی است. همچنین در این پژوهش مشخص شد که اسامی خاصی مانندِ «آدَرپادیاوندان» که مردان فروخا از کتابِ او به عنوان یکی از منابعی که از آن بهره جسته یاد می‌کند و نام خود نویسنده و شخصی به نام «مِهِراَیار» که در کتاب پرسش‌هایی را مطرح کرده است، از نام‌های پارسیان هند هستند.

checking the name of the book shikand gumānīk vichār and the reason for naming the book with this name

in this research, the name of the book shikandgumānīkvichār and the reason for naming the book with this name are examined. as mardānfarōkha mentioned in the 10th chapter of his book, he traveled to india, and it can be assumed that he wrote the book after his trip to india and gave the name of the book in hindī or gujarātī language. in this research, the name of the book and the reason for its naming will be searched and investigated in hindī and gujarātī languages and ِdastur neryosang’s sanskrit translation. according to the findings, after traveling to india, mardān farōkha has settled there and has written the book in india and he named the book in gujarātī as skaṇdagumānīgujāra, and the reason for writing and naming the book, which mardān farōkha mentioned as pa gumą vazārī i nō āmōžagą, also gumān vicārī/wacārī is in gujarātī language. it was also found in this research that specific names such as &ādarpādyāvandān&, which mardānfarōkha mentions from his book as one of the sources he used, and the name of the author himself and a person named &mihirayār& who raised questions in the book, are among the names of the pārsīs of india.