چارچوب‌های ارجاع سطح افقی در زبان فارسی

مقاله‌ی حاضر چارچوب‌های ارجاع نسبی و ذاتی سطح افقی را در زبان فارسی بررسی می‌کند. داده‌های واقعی زبانی از پنج جفت گویشور با استفاده از 48 عکس بازی استاندارد «توپ و صندلی» (بوهنمایر، 2008) اخذ شده‌اند. تحلیل داده‌ها نشان داد در سطح افقی کاربرد چارچوب ارجاع نسبی به وضوح غالب است، اما کاربرد چارچوب ذاتی هم نادر نیست. چارچوب ارجاع ذاتی درخصوص صندلی بسیار بیشتر از توپ به کار رفته است و به‌علاوه درخصوص صندلی عمده‌ی موارد کاربرد آن مستقیم بوده، درحالی‌که درخصوص توپ به‌ندرت کاربرد مستقیم وجود داشته و از اینجا لزوم تفکیک اطلاعات مربوط به موقعیت قرار گرفتن یک شی‌ء از اطلاعات مربوط به جهت قرار گرفتن آن مشخص شده است. رابط‌های به‌کاررفته هم در چارچوب نسبی و هم در چارچوب ذاتی درخصوص توپ متنوع‌تر از صندلی بوده‌اند. نگاشت مختصه‌ها در چارچوب ارجاع نسبی نیز در زبان فارسی از نوع بازتابی است که در آن محور جلو-پشت وارونه می‌شود، اما محور چپ-راست بدون ‌تغییر باقی می‌ماند.

Horizontal Frames of Reference in Persian

AbstractThe current article studies the Relative and Intrinsic Frames of Reference on the horizontal plane in Persian. Authentic data was obtained from five pairs of native speakers playing the standard “Ball Chair” game (Bohnemeyer, 2008). Analysis of the data showed that the use of the Relative FoR is prevalent. Nevertheless, the use of Intrinsic FoR is far from scarce. The Intrinsic FoR was used much more with the chair than the ball and the majority of its uses with the chair were Direct, while with the ball only a few were; from this the necessary distinction between the information regarding the location of an object from the information regarding the orientation of it is adduced. Furthermore, the relators of both the Relative and the Intrinsic FoRs are more diverse when used about the ball than when about the chair. The mapping of the coordinates in the Relative FoR is Reflective; in which the frontback axis is reversed, while the leftright axis remains unchanged.