بررسی زیروبمی ذاتی در واکه‌های خیشومی و دهانی گونه خودبخودی فارسی

هدف از این پژوهش، بررسی زیروبمی ذاتی در واکه های خیشومی و دهانی گونه خودبخودی فارسی است. به این منظور واکه های دهانی و خیشومی از پیکره زبان فارسی گفتاری فارس دات استخراج شده اند وسپس توسط نرم افزار پرت مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهند که تمایز معنی داری میان مقادیر فرکانس پایه در دو گروه واکه های خیشومی و واکه های دهانی وجود دارد ولی تنهادر گروه واکه های پیشین (i, e, a)، مقادیر فرکانس پایه در واکه های خیشومی بیشتر از همتای دهانی آن ها است. با توجه به اینکه در واکه های پسین فارسی مشخصه گردی لب ها نیز وجود دارد به نظر می رسد که گردی لب ها باعث کاهش خیشومی شدگی در واکه های پسین و در نتیجه کاهش مقادیر فرکانس پایه در آن ها شده است. در زمینه زیروبمی ذاتی واکه ها، نتایج این نوشته نشان می دهد که در هر دو گروه واکه های خیشومی و دهانی، واکه های افراشته نسبت به واکه های افتاده، بطور معنی داری زیروبمی ذاتی بیشتری دارند

Intrinsic F0 of Nasal and Oral vowels of Persian Spontaneous speech

The purpose of the study is to analyze the intrinsic F0 of nasal and oral vowels of Persian spontaneous speech. The data were elicited from the Farsdat corpus and were analyzed using the Praat program. The results show that the fundamental frequency of nasal and oral vowels is significantly different. However only nasal front vowels have significantly higher frequency than their oral counterpart. Regarding the fact that Persian back vowels are round, it seems that their roundness can reduce the nasalization of back vowels resulting in the reduction of their fundamental frequency. The results of the intrinsic F0 shows that in both nasal and oral vowels, intrinsic F0 of high vowels is significantly higher than low vowels.