حدود الزام طرفین در رسیدن به توافق در مذاکره مجدد قراردادهای نفتی بین‌المللی

زمینه و هدف: در قراردادهای بلند مدت نفت و گاز به منظور جلوگیری از برهم خوردن تعادل و توازن قراردادی در خلال اجرای طولانی مدت قرارداد، شرط مذاکره مجدد پیش‌بینی می‌شود تا با انجام دوباره مذاکره در خصوص شروط و چگونگی اجرای قرارداد، تعادل برهم خورده به قرارداد باز گردد. گرچه مفهوم مذاکره مجدد، ساختار و ابعاد آن توسط سایر محققین بررسی شده است ولی به این پرسش پاسخی داده نشده است که آیا درج شرط مذاکره مجدد در قراردادهای نفتی به معنای الزام طرفین به حصول توافق است؟ به بیان بهتر مذاکره مجدد نوعا تعهد به وسیله است و یا تعهد به نتیجه؟روش: این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی نگارش یافته است.یافته ها و نتایج: درج مذاکره مجدد را نباید صرفا عملی تشریفاتی و شکلی محسوب کرد، زیرا هدف از درج چنین شرطی بازگردان تعادل به قرارداد بدون نیاز به رجوع به دستگاه قضایی است، بنابراین اگر رسیدن به توافق امری تکلیفی برای طرفین قرارداد نباشد، اساسا درج چنین شرطی فاقد قدرت الزام‌آور می‌باشد و صرفا تبدیل به عملی وقت‌گیر و بیهوده می‌شود، بالاخص زمانی که طرفین در مواضع خود اصرار داشته باشند. نتیجه مطالعات این مقاله نشان می‌دهد مذاکره مجدد نوعا تعهد به نتیجه است و طرفین باید از طریق توسل به چنین شرطی و با رعایت حسن نیت قراردادی، در خصوص اختلاف فی مابین توافق کسب کنند.

the scope of party’s obligation in reaching result in renegotiation in international petroleum contracts

field and aims: in long-term oil and gas contracts, in order to avoid the disruption of the contractual balance during the long-term implementation of the contract, the condition of renegotiation is foreseen so that by re-negotiating the conditions and how to implement the contract, the disturbed balance will return to the contract. although the concept of renegotiation, its structure and dimensions have been examined by other researchers, the question has not been answered that whether the inclusion of a renegotiation clause in oil contracts means obliging the parties to reach an agreement? to put it better, renegotiation is usually a commitment to the means or a commitment to the result?method: this article is written in a descriptive-analytical way.findings and conclusions: the inclusion of renegotiation should not be considered merely a formal and formal act, because the purpose of including such a condition is to restore balance to the contract without the need to refer to the judicial system, so if reaching an agreement is not an obligation for the parties to the contract, basically the inclusion of such a condition lacks binding power and simply becomes a time-consuming and futile act, especially when the parties insist on their positions. the results of the studies of this article show that renegotiation is usually a commitment to the result, and the parties should reach an agreement regarding the dispute between them by resorting to such a condition and by observing the good faith of the contract.