«هانری لوفور» چگونه می‌اندیشید: درآمدی بر ماتریالیسم دیالکتیکی هانری لوفور

نوشته‌های هانری لوفور که پدر دیالکتیک فرانسه و آخرین فیلسوف کلاسیک نامیده شده بسیار گسترده و چشمگیر است: دیالکتیک، مارکسیسم، بیگانگی، تولید فضا، نقد زندگی روزمره، انقلاب شهری، ضرباهنگ‌کاوی، بدن، فضا- زمان، سرمایه‌داری، سیتی و اوربان، حق شهر، نظریه‌ی زبان، «هگل»، «مارکس»، «نیچه»، «هایدگر»، و ... . اما آنچه پیونددهنده‌ی همه‌ی کارهای اوست، روشی است که به کار می‌برد؛ یعنی دیالکتیک. او در «ماتریالیسم دیالکتیکی»، از نقد دیالکتیک هگل آغاز می‌کند و با تبیین نقد مارکس بر هگل، دیالکتیک خود را ارایه می‌کند. در این نوشتار، به منظور روشن‌کردن ابعاد روش دیالکتیکی لوفور، ابتدا طرح کلی ماتریالیسم دیالکتیکی ارایه می‌شود و سپسبه تفاوت میان منطق صوری و منطق دیالکتیکی پرداخته می‌شود. در گام بعدی، نقد لوفور بر دیالکتیک هگل ارایه می‌شود. در ادامه با اشاره به نقد لوفور بر مارکس، ویرایش خاص لوفور از دیالکتیک عرضه می‌شود. لوفور با استفاده از مفهوم انسان کامل مارکس و با تکیه بر پراکسیسکه فعالیت کامل نوع انسان یعنی کنش و اندیشه، کار فیزیکی و دانش به شمار می‌رود و نیز مفاهیم مارکسی ارزش مصرف و ارزش مبادله، شیوه‌ی کاربست روش دیالکتیکی خود را روشن‌تر می‌کند.