آسیب‌شناسی مطبوعات محلی از منظر روزنامه‌نگاری حرفه‌ای و روزنامه‌نگاری توسعه

مقاله حاضر به آسیب‌شناسی مطبوعات محلی از منظر اصول روزنامه‌نگاری حرفه‌ای و معیار‌های روزنامه‌نگاری توسعه می‌پردازد. داده‌های مورد استناد این مقاله از دو تحقیق جداگانه که در سال 1390 به روش تحلیل محتوا روی مطبوعات محلی استان‌های خوزستان و کردستان انجام شد، فراهم گردیده است. این داده‌ها مورد تحلیل ثانویه قرارگرفته‌اند. مقاله بر این فرض استوار است که مطبوعات محلی برای اینکه بتوانند به وظایف و مسیولیت‌های خود عمل کنند، لازم است شاخص‌های روزنامه‌نگاری حرفه‌ای و روزنامه‌نگاری توسعه را توامان رعایت کنند. بررسی‌ها نشان داد که جز در مواردی خاص، که همین موارد خاص هم با اما و اگرهایی همراه است، مطبوعات مورد بررسی از شاخص‌های مورد نظر به‌شدّت دور بوده‌اند. عدم توجه به تولید محتوای محلی و پوشش مسایل و نیازهای محلی، بی‌توجهی به ژانرهای فرآیندمدار در روزنامه‌نگاری، شخصیت‌گرایی و شهرت‌زدگی، غلبه شدید عناصر خبری «چه و که» بر عناصر خبری «چرا و چگونه»، پایین بودن شدید سهم مطالب توسعه‌ای در نشریات مورد بررسی، عدم نقد برنامه‌های توسعه و بی‌توجهی به آداب، رسوم و سنت‌های محلی، از جمله آسیب‌هایی است که این مقاله با عنایت به یافته‌های دو تحقیق فوق‌الذکر به جمع‌بندی آنها پرداخته‌ و بر این اساس پیشنهاد کرده‌است که یک سلسله پژوهش‌های موردی روی مطبوعات محلی در سراسر کشور صورت گیرد و بخشی از یارانه‌های نقدی بر اساس دوری و نزدیکی این نشریات به موازین روزنامه‌نگاری حرفه‌ای و روزنامه‌نگاری توسعه، تخصیص یابد. هم‌چنین، آموزش مدیران مسیول، سردبیران و اعضای تحریریه‌ها باید در دستورکار قرارگیرد و فضای مطلوب فعالیت‌های مطبوعاتی برای نشریات محلی بیشتر فراهم شود.