شناخت ارتباطات ایمن در کشتیرانی ازطریق راهبردهای موثر روابط عمومی

کشور ایران با دارا بودن یازده بندر استراتژیک ، سهم گسترده‌ای از کشتیرانی تجاری، نظامی و مسافری را در دنیا از آن خود کرده است ؛ لذا ضروری است تمهیدات مناسبی در جهت ایمنی کشتیرانی در این کشور اتخاذ گردد . این پژوهش به دنبال تحلیل تجربی از تاثیر راهبردهای روابط عمومی در ارتباطات ایمن کشتیرانی می باشد. روش تحقیق در پژوهش حاضر از نوع کیفی و کمی است. در بخش کیفی از ابزار مصاحبه استفاده شده است و در همین راستا با خبرگان تا رسیدن به اشباع نظری مصاحبه گردید و با استفاده از نرم افزار مکس کیو دی ای ، کدگذاری داده ها انجام شد و ابعاد و مولفه های بخش کیفی به شرح موارد زیر شامل مشکلات دریانوردان، مسئولیت در قبال سهامداران، مدیریت سوانح دریانوردی، مدیریت بحران سوانح دریایی، حفاظت از منافع، تقاضا برای دریانوردی، فرهنگ دریایی، کاهش دغدغه دریانوردان، فرهنگ دریانوردی و ارتقاء کیفیت آموزش دریانوردان شناسایی شدند. در بخش کمی نیز با استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ساخته که از بخش کیفی حاصل شد ؛ پس از ارائه فرضیه ها، با توجه به نتایج بخش کیفی ،به ارزیابی فرضیه های تحقیق پرداخته شد ؛ و همچنین از طریق نرم افزار اس پی اس اس داده های به دست آمده در بخش کمی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. ضمنا با استفاده از آزمون رگرسیون خطی، فرضیه ها مورد بررسی شدند و در نتیجه همه فرضیه های پژوهش تایید شد.

understanding safe communications in shipping through effective public relations strategies

with eleven strategic ports, iran has acquired a large share of commercial, military and passenger shipping in the world; therefore, it is necessary to take appropriate measures for the safety of shipping in this country. this research seeks to empirically analyze the effect of public relations strategies on safe shipping communications. the research method in this study is qualitative and quantitative. in the qualitative section, the interview tool was used, and in this regard, the experts were interviewed until theoretical saturation was reached, and data coding was done using max qda software, and the dimensions and components of the qualitative section are as described below. seafarers’ problems, responsibility to stakeholders, management of maritime accidents, crisis management of maritime accidents, protection of interests, demand for seafaring, maritime culture, reduction of seafarers’ concerns, seafaring culture and improving the quality of seafarers’ education were identified. in the quantitative part, the researcher made a questionnaire tool that was obtained from the qualitative part; after presenting the hypotheses, according to the results of the qualitative section, the research hypotheses were evaluated; and also through spss software, the obtained data were analyzed quantitatively. in addition, using linear regression test, the hypotheses were examined and as a result, all research hypotheses were confirmed.