تاملی نظری درباره‌ی نسبت رشته‌ی تاریخ و مطالعات فرهنگی

مطالعات فرهنگی بعد از ظهور در بیرمنگام، رابطه‌ای پیچیده با سایر رشته‌ها داشت و خود را ذیل هیچ یک از رشته‌های تعریف‌شده‌ی دانشگاهی تعریف نکرد. اما شاید این رابطه‌ پیچیده و پرتنش، به اندازه‌ی رشته‌ی «تاریخ» پرابهام نبوده است. درون رشته‌ی تاریخ نیز مناقشات نظری - فلسفیِ بیشماری وجود داشته‌اند و نحله‌های گوناگونی سعی کرده‌اند تعاریف متفاوتی از تاریخ و چیستی آن به دست دهند. تاریخ در معنای رانکه‌ای آن چیزی جز بیان گذشته «آنگونه که واقعاً روی داده» نبود. اما با پیشرفت دانشگاهی و آکادمیک تاریخ نیز مجادلات درونی آن نیز افزایش پیدا کرد. تاریخ‌نگاری آنال، تاریخ روایتی و تاریخ فرودستان نمونه‌های از این تحولات بودند. از سوی دیگر، مطالعات فرهنگی به مثابه «رشته‌ای رادیکال» که داعیه‌ی مداخله‌ی سیاسی نیز دارد، نتوانست نسبت روشنی با رشته‌ی تاریخ ایجاد کند. در این مقاله کوشش شده است رابطه‌‌ی تاریخ با مطالعات فرهنگی توضیح داده شود. در گام نخست به دو مفهوم اصالت تاریخ و تاریخ‌بنیادی پرداخته می‌شود و در گام بعدی به این نکته اشاره می‌شود که چگونه و در چه روند تاریخی باب «تفسیر» در تاریخ باز شد. در قدم به تحولات «آنال» در فهم از تاریخ اشاره می‌شود و سپس به مسئله‌ی بازگشت به روایت و چرخش زبانی اشاره می‌شود. در گام بعدی نشان داده می‌شود که چرخش زبانی چگونه توانست «فریادها» برای دادن روایت و صدا به صداهای خاموش شده را محقق کند. در نهایت این مدعا اقامه می‌شود که تاریخ به مثابه «تاریخ بزنگاهی» یا «تاریخ همایندی» می‌تواند بسنده‌ترین فهم را با مطالعات فرهنگی داشته باشد.

a theoretical reflection upon the relationship between history and cultural studies

since its inception at birmingham university,, cultural studies has had a tenuous relationship with other disciples. cultural studies refused to define itself within the limits of academic disciplines. one of those branches of human sciences with whom cultural studies had an “undefined” relationship was history. history along with literature are two of the well-established fields of study in human sciences. the discipline of history has witnessed significant shifts within the last two centuries. following the rankean definition of history, a historian was tasked with writing history as it happened. but this definition of history was first dismantled by the interpretative school and then by the annales school. following the linguistic turn, a new horizon was opened in the study of history, and narratives were employed to give voice to those whose voices have been suppressed. but it’s this article’s contention that cultural studies, as a radical project, fits into none of these definitions. cultural studies needs to define history as “historical conjunctures” in order to live up to its pledge as a radical disciple.