واکاوی مسئولیت مدنی رسانه‌های جمعی ناقض حقوق محیط زیست در نظام حقوقی ایران

یکی از موضوعاتی که در نظام تجاری، اقتصادی و اجتماعی دارد باید موضوع محیط زیست دانست که بر اساس آن باید نهادها و سازمان ها، مبادرت به حمایت از محیط زیست نموده و در راستای فرهنگ سازی و حمایت از حقوق محیط زیست بپردازند که در این راستا در قوانین ایران به ویژه در قوانین برنامه های پنجم و چهارم توسعه به موضوع مزبور اشاره شده است و بر همین مبنا، به تعیین تکالیفی در این حوزه برای رسانه ها نیز عنایت شده است. لذا بر این اساس باید اذعان داشت که رسانه های به ویژه صدا و سیما، مکلف هستند تا با ارایه آموزش‌های لازم و فرهنگ سازی به حمایت از محیط زیست بپردازند و از این امر می‌توان دریافت که باید از پخش تبلیغات ناقض حقوق محیط زیست نیز خودداری کند. لذاست که باید برای جلوگیری از نقض حقوق محیط زیست از طریق تبلیغات مزبور، ضمانت‌های اجرایی در نظر گرفته شود که بر اساس آن باید مبنای مسئولیت محض را به عنوان مبنای اساسی مسئولیت مدنی رسانه‌های جمعی را مورد پذیرش قرار داد. لذا با اثبات تحقق ضرر و فعل زیان بار از سوی رسانه‌های جمعی، باید حکم به مسئولیت رسانه نمود و فقط در صورتی می‌توان رسانه را مبرا دانست که اثبات کند ضرر وارده ناشی از فعل ثالث یا قوه قاهره بوده است.

Investigation of civil liability of mass media violating environmental rights in the Iranian legal system

One of the issues in the commercial, economic and social system should be the environmental issue, according to which institutions and organizations must support the environment and promote the development and protection of environmental rights in this regard. In the laws of Iran, especially in the laws of the fifth and fourth development plans, the subject has been referred to, and on this basis, the assignment of assignments in this area to the media has also been taken. Therefore, it should be acknowledged that the media, especially the media and the media, are obliged to provide environmental education by providing the necessary training and culture, and it can be seen that advertising should be prohibited in violation of environmental rights. . So, in order to prevent violations of environmental rights through these advertisements, it should be considered executive guarantees that should be based on the basis of pure responsibility as the basic basis for the civil responsibility of the mass media. Therefore, by proving the realization of harm and harm caused by the mass media, it should be the responsibility of the media and only if it is possible to deny the media the proof that the damage has been caused by a third party or Cairo’’’’s power.