رابطه برنامه‌های توسعه و سیاستگذاری در بخش بازرگانی خارجی

اهمیت توجه به رابطه میان برنامه‌های توسعه و سیاستگذاری در بخش بازرگانی در سال جاری که سال سیاستگذاری برای پنج سال آتی کشور محسوب می‌شود، بیش‌ازپیش است و با بررسی سیاست‌های گذشته (برنامه‌های اول تا چهارم توسعه) و نگاه به آینده (سیاست‌های کلی برنامه پنجم) می‌توان به تدوین استراتژی آینده پرداخت. این مقاله به بررسی رابطه سیاستگذاری در بخش بازرگانی با رشد اقتصادی پرداخته و سپس با بررسی احکام قانونی مندرج در برنامه‌های اول تا چهارم توسعه، سیاستگذاری در سه حوزه صادرات، واردات و زیرساخت‌ها تقسیم‌‌بندی شده است. نتایج حاصل از این بررسی نشان می‌دهد، سیاست تجاری جایگزینی واردات در برنامه اول و دوم و تبدیل آن به سیاست توسعه صادرات در برنامه‌های سوم و چهارم توسعه حاکی از روندی مطلوب در نظام برنامه‌ریزی است. برخی سیاست‌های مندرج در قوانین برنامه‌ای تکراری می‌باشند و بدون تغییر و یا آسیب‌شناسی دلیل ناموفق بودن آنها و اصلاح هدفمند، به همان صورت در قوانین بعدی تکرار شده‌اند، برخی از سیاست‌ها اجرا نشدند و برخی دیگر به قوانین دایمی انتقال یافتند و یا قوانینی مشخص برای آنها به تصویب رسیده است که همه موارد فوق لزوم پرداختن دقیق‌تر به چگونگی تدوین برنامه را ضروری می‌کند.