ارائه مدل جذب مشارکت خیّرین در توسعه ورزش (یک رویکرد آمیخته)

هدف از تحقیق حاضر، طراحی مدل پارادایمی جذب خیّرین در توسعه ورزش بود. رویکرد تحقیق از نوع آمیخته (کیفی و کمّی) به شیوه همگرا بود. روش تحقیق در بخش کیفی از نوع داده‌بنیاد و با رویکرد نظام‌مند بود. برای جمع‌آوری داده‌ها از روش مصاحبه نیمه‌ساختار‌یافته استفاده شد و در بخش کمّی از روش توصیفی - پیمایشی و برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استفاده شد. تجزیه‌و‌تحلیل اطلاعات در بخش کیفی به روش استراس و کوربین (1998) و در بخش کمّی به روش معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی شامل 26 نفر و در بخش کمّی شامل 90 نفر از اساتید حوزه مدیریت ورزشی و خیّرین کشوری و کارشناسان سازمان‌های اوقاف، ورزش و جوانان و دانشجویان دکترای مدیریت ورزشی بود که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. جذب مشارکت خیّرین برای توسعه ورزش به عنوان مقوله محوری شناسایی شد. بعد از کدگذاری انتخابی در قالب مدل نهایی، یافته‌ها نشان داد عوامل موثر بر جذب مشارکت خیّرین عبارتند از: بسترهای دینی، ارزش‌های فرهنگی - ‌اجتماعی، عوامل نگرشی، بسترهای قانونی - حمایتی، مدیریت فرایندها، شناسایی موانع، عوامل نگرشی و عینی‌سازی برون‌داده‌ها. در بخش کمّی نیز از روش معادلات ساختاری (نرم‌افزار اسمارت پی. ال. اس) استفاده شد. برازش مدل کلی برابر با 0/45 به‌ دست آمد و نشان داد که همه مسیرها معنادار بودند. بنابراین پیشنهاد می‌شود برای جذب مشارکت خیّرین جهت توسعه ورزش باید تفاسیری از روایات و احادیث دینی یافت که دلالت بر اهمیت ورزش داشته باشد. همچنین پیشنهاد می‌شود عواملی که باعث تقویت انگیزه خیّران ورزشیار می‌شود، شناسایی و توسعه داده شوند.