بررسی رویکرد سیاست اجباری در قوانین و مقررات محیط زیستی ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
حلی ساز ارشک ,صفی خوانی ساجده
|
|
منبع
|
مجلس و راهبرد - 1401 - دوره : 29 - شماره : 112 - صفحه:361 -390
|
|
چکیده
|
مدل حاکمیت محیط زیستی قرارداد - محور، اولین تلاش نظام‌مند برای اجرایی‌سازی دستورالعمل‌های محیط زیستی و اثرگذار بر فعالیت‌های روزمره حکومت بود که به تصویب قوانین و مقررات محیط زیستی با رویکردهای دستور و کنترل از دهه 1960 منجر شد. اما از دهه 1980، اقبال برای ایجاد انعطاف در تنظیم قوانین و مقررات محیط زیستی بیشتر شد و بسیاری از حکومت‌ها از راهبردهای ایدئولوژیکی و مدیریتی منعطف‌تر در سیاستگذاری استفاده می‌کردند. ازآنجاکه وقوع انقلاب اسلامی و دوران سازندگی، آغاز مدرن‌سازی قانونی و مقرراتی محیط زیست در کشور بود، این مقاله تلاش دارد با تمرکز بر نظریه سیاسی هابز و استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی، رویکرد حاکم بر قوانین و مقررات محیط زیستی کشور را نشان دهد. نتایج نشان داد که به‌رغم وقوع انقلاب و تفاوت شکلی و دولت‌های مختلف بعد از انقلاب اسلامی در تمامی زمان‌ها، نهادهای قانونگذار بر کاربرد ابزارهای سنتی دستور و کنترل تمرکز دارند. در سال‌های اخیر نیز تکیه حکومت بر کاربرد این ابزارها بیشتر شده و رویکردهای غیراجباری و منعطف کمتر مورد توجه قرار گرفته است. به عبارتی نهاد قانونگذار در هنگام مقرراتگذاری، اولویت را به اِعمال سیاست‌های اجباری و کاربرد ابزارهای دستور و کنترل می‌دهد که نظریه سیاسی هابز بر آن تمرکز دارد. ازاین‌رو مدل حاکمیت محیط زیستی ایران را می‌توان حاکمیت محیط زیستی قرارداد - محور دانست.
|
|
کلیدواژه
|
حاکمیت محیط زیستی قرارداد - محور، تحلیل محتوا، سیاست اجبار، نظریه سیاسی هابز، ایران
|
|
آدرس
|
دانشگاه هرمزگان, دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی, گروه مهندسی منابع طبیعی, ایران, دانشگاه هرمزگان, دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
safikhanys@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|