تبیین رابطه بی‌عدالتی فضایی و چشم‌اندازهای امنیت ملی

فهم عدالت فضایی در پیشبرد امور یکی از اولویت‌های مطالعاتی جغرافیای سیاسی به‌عنوان علم کشورداری و اداره بهینه فضاست. بی‌عدالتی فضایی به قطبی شدن فضا و انزواگزینی برخی از شهروندان منجر شده است و مانع مشارکت اثربخش آنها در حیات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی می‌شود و همین امر فاصله گرفتن از جریان اصلی جامعه را در پی خواهد داشت. این مقاله با روش توصیفی و تحلیلی ضمن تبیین بی‌عدالتی فضایی در ایران تاثیر و پیامدهای آن را بر تحولات پیش رو از منظر چشم‌اندازهای امنیت داخلی مورد بررسی و کنکاش قرار داده است. نتایج نشان می‌دهد بی‌عدالتی فضایی با ایجاد شکاف‌های فضایی در جامعه، امکان اقدام‌های تهدید‌کننده امنیت پایدار جامعه مانند واگرایی در نواحی قومی و مرزی، تروریسم، قاچاق، بحران مواد مخدر، حاشیه‌نشینی و مهاجرت را منجر می‌شود. این امر در مرحله اول تنزل شاخصه‌های پایداری جامعه و امکان وقع و رخداد جرم به‌عنوان یکی از عناصر موثر بر ترسیم وضعیت و مختصات امنیت را در مقیاس داخلی در پی خواهد داشت.

explaining the relationship between spatial injustice and national security perspectives

understanding spatial justice is one of the priorities of studying political geography as a science of governance and optimal management of space. spatial injustice causes the polarization of space and the isolation of some citizens. in addition, it prevents the citizens’ effective participation in political, social, economic, and cultural life. as a result, citizens would distance themselves from the mainstream of society. the present study used a descriptive and analytical method to explain spatial injustice in iran. moreover, the current study examined and explored the effects and consequences of spatial injustice on the forthcoming developments from the perspective of internal security perspectives. the results showed that spatial injustice created spatial gaps in society, which allowed the occurrence of actions threatening the sustainable security of society, such as divergence in ethnic and border areas, terrorism, drug crisis, marginalization, and migration. consequently, the threats primarily reduced the stability of society and the possibility of crime as the elements influencing the depiction of the status and characteristics of security on an internal scale.