تحلیل فضایی الگوی بیکاری گروه‌های سنی در نواحی روستایی ایران

بیکاری و اشتغال از مهمترین معیارهایی هستند که در جوامع مختلف برای حرکت به سمت توسعه‌یافتگی مورد توجه قرار می‌گیرند. در این میان ساختار و شرایط گروه‌های سنی جمعیت و تغییرات آن می‌تواند آثار مهم و تعیین‌کننده‌ای بر رشد اقتصادی و تحولات آتی جوامع داشته باشد. داده‌های آماری موجود نشان‌دهنده آن است که در نواحی روستایی کشور نابرابری‌های زیادی در امر استفاده از نیروی انسانی و جمعیت فعال در بین گروه‌های سنی وجود دارد. هدف از تحقیق حاضر کشف و تحلیل الگو‌ها و روابط فضایی بین جمعیت بیکار و فعال در گروه‌های مختلف سنی است. روش پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی و سوال‌محور است. برای گردآوری اطلاعات از اسناد، کتب، مقاله‌های فارسی و لاتین و همچنین داده‌های آماری مربوط به جمعیت فعال و بیکار گروه‌های سنی و داده‌های پلیگونی مربوط به شهرستان‌های کل کشور استفاده شده است. تجزیه‌و‌تحلیل داده‌های آماری نیز با استفاده از نرم‌افزار excel ، entromap و arc gis انجام شد. برای کشف و تحلیل روابط و الگوهای فضایی در پهنه‌های مختلف کشور از نگاشت آنتروپی محلی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد گروه سنی جوانان دارای یکنواخت‌ترین الگوی فضایی است که در اغلب مناطق کشور دارای بالاترین نسبت جمعیت بیکار به جمعیت فعال است و بعد از آن گروه سنی نوجوانان و گروه سنی میانسالان بالاترین نسبت جمعیت بیکار به جمعیت فعال را دارد و الگوی فضایی به نسبت یکنواختی را در سطح کشور داشته است. بعد از آن دو گروه سنی کودکان و سالخوردگان بالاترین نسبت جمعیت بیکار به جمعیت فعال را دارند. گروه سنی سالخوردگان دارای نا‌متوازن‌ترین الگوی فضایی در سطح کشور است.

Spatial Analysis of Unemployment Pattern of Age Groups in the Iranian Rural Areas

Both unemployment and employment are known as the most important criteria which have been considered to reach community development. In this connection, structure and conditions of age groups of population as well as their changes can have determinative effects on the economic growth and future changes of the communities. According to the available statistical data, there are many inequalities in the rural areas of our country in order to use manpower and active population among age groups. This research aims to explore as well as analyze patterns and spatial relations between the unemployed population and active population in different age groups. The research has been conducted based on the descriptiveanalytical method as well as it has been questioncentered. All documents, books, Persian and Latin papers as well as related statistical data to the active and age groups of unemployed population also Polcon (Political Constraint) dataset about communities have been used to collect data. The analysis of statistical data was performed through using EXCEL, EntroMap and Arc GIS software. The local entropy map was used in order to explore as well as analyze spatial relationships and patterns in different parts of the country. Results of the research show that the youth age groups which have the mostuniform spatial pattern have the highest ratio of unemployed population to the active population in most of the regions of our country as well as both adolescents and middle age groups have been ranked second (in most of regions) for the ration of unemployment to the active population. Also, they have had a relatively uniform spatial pattern throughout the country. Subsequently, two children and elderly age groups have ranked the third and the forth in proportion of the unemployed population to active population but the elderly age group has the most unbalanced spatial pattern in Iran.