اجرای مجازات قصاص در جرم اسیدپاشی

اسیدپاشی از جمله جرائم علیه تمامیت جسمانی اشخاص است که در بیشتر موارد با انگیزه انتقام‌جویی، گرفتن زیبایی، دشوار کردن ادامه زندگی و به خطر انداختن سلامت قربانی انجام می‌شود. در کشورهای هدف، تلاش شده است با وضع قوانین سخت‌گیرانه، میزان ارتکاب آن را به کمترین میزان ممکن برسانند. از‌آنجا‌که براساس موازین فقه اسلامی، مجازات جرم اسیدپاشی در قالب حدود و تعزیرات قابل اجرا نیست، این پرسش مطرح است که آیا می‌توان جانی را محکوم به قصاص کرد و بر روی عضو متناظر در بدن وی اسید پاشید؟ زیرا اسیدپاشی به سوختگی بدن افراد منجر می‌شود و مجازات سوختگی تنها در قالب جراحت (زخم) قابل بررسی است و استفاده از ابزار قصاص فقط هنگامی جایز است که امکان همسانی (مماثلت) بین جراحت ناشی از جنایت و جراحت ناشی از اجرای قصاص باشد. پژوهش حاضر که به روش تحلیلی – توصیفی و با استناد به منابع کتابخانه‌ای انجام شده است، نشان می‌دهد که ماهیت جنایت اسید پاشیدن به‌گونه‌ای است که امکان تکرار مشابه آن در بدن جانی وجود ندارد؛ از‌این‌رو رویه قضایی در صدور حکم قصاص ازنظر فقهی قابل دفاع نبوده و جانی می‌بایست تنها محکوم به پرداخت دیه ‌شود؛ هرچند اجرای قصاص به مقدار کمتر از جراحت وارد هم ممکن باشد، زیرا با انتفای مماثلت، مجالی برای قصاص باقی نمی‌ماند. با‌این‌حال در صورت تحقق موضوع دیگر عناوین مجرمانه، می‌توان جانی را به محکومیت‌های تعزیری (حبس، تبعید، کار در اردوگاه‌های اجباری، ...) یا حدی (افساد و محاربه) محکوم کرد.

An Implementation of Punishment as the Retaliation for Acid Attack (Perpetrators)

Acid attack, also called acid throwing which is the form of violent assault is known as one of the  crimes against the physical integrity of individuals that  in most of cases, it is motivated by revenging defiguring, making life so difficult for the victim and his health compromising. In target countries, it has been attempting to minimize the amount of crime committed by strict regulations. Since according to the Principles of Islamic Jurisprudence, the punishment of acid attack can not be restricted to the form of canonical penalties and punishments, the main question arises that whether it is possible to condemn the perpetrators to perform retaliation as well as throwing acid on the corresponding member in his body or not. But acid attack may cause (hot) burns in the victim person as well as burning punishment can be only investigated in the form of injury (wound). Hence, performing retaliation is only allowed when the injury caused by the crime is consistent with the injuries caused by the retaliation. This research which has been conducted through using analyticaldescriptive research method also based on library research method shows that according to the (horrific) nature of acid attack crime, it is so impossible that can be repeated for the perpetrator’s (corresponding member of) body. Therefore, the judicial procedure cannot be defensible for judicial sentencing as retaliation (for acid attack perpetrators) as well as the perpetrator should be only guilty of paying a (blood of money) ransom or compensation however retaliation is less likely to be incurred as a result of the victim’s injury. Although there is no room for retaliation with imprisonment, if another crime issue is realized, perpetrators can be condemnned to discretionary punishments (imprisonment, exile, working at compulsory camps and etc ...) or canonical penalties (corruption and moharebeh).