ظرفیت‌های تقنینی کاربرد برنامه‌های عدالت ترمیمی در بزه‌دیدگی اطفال در فضای سایبر

فضای سایبر و ویژگی‌های خاص جرائم ارتکابی در آن موجب شده است شیوه اجرای عدالت کیفری متعارف در مواجهه با بزه‌‌دیدگی اطفال در جرائم سایبر پاسخگو نباشد؛ بنابراین نظام عدالت کیفری ناگزیر است با این دگرگونی‌ها، شیوه‌ها و هدف‌های خود را تطبیق دهد. الگوی عدالت ترمیمی به‌عنوان یکی از دستاوردهای حقوق کیفری نوین با داشتن ظرفیت‌هایی همچون افزایش رضایت بزه‌دیدگان، کاهش بزه‌دیدگی دومین، توسعه عدالت قضایی به‌عنوان رویکردی فراگیر در نظام‌های عدالت کیفری پذیرفته‌ شده است. این پژوهشبا هدف تبیین ظرفیت‌های تقنینی عدالت ترمیمی در مواجهه با بزه‌دیدگی اطفال در جرائم سایبر در مقام پاسخگویی به این پرسش است که راهبردهای عدالت ترمیمی تا چه اندازه با بزه‌دیدگی اطفال در فضای سایبر انطباق و کاربرد دارد؟ برای پاسخگویی به پرسش اصلی این پژوهش از روش توصیفی و تحلیلی استفاده ‌شده تا ضمن تبیین کارکردهای عدالت ترمیمی این مختصر را در چارچوب مطالعه کاربست این آموزه‌ها در مواجهه با بزه‌دیدگی اطفال در جرائم سایبر بسط و برای رفع کاستی‌های موجود به‌ویژه، آنچه متوجه نظام حقوقی ایران است، ارائه طریق کند.یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد راهبردهای عدالت ترمیمی با رویکردی بزه‌دیده‌مدار، با ایجاد تعادل و توازن میان دغدغه‌های اطفال بزه‌دیده، بزهکار، جامعه محلی در مرحله نخست منافع و خواست اطفال بزه‌دیده در فضای سایبر را در اولویت قرار داده و می‌تواند کاربست این فرایند در هر زمان و مرحله از رسیدگی کیفری برای نظام اصلی رسیدگی به جرائم اطفال در فضای سایبر، امکان دسترسی به‌موقع، منعطف و کم‌هزینه به عدالت کیفری را برای اطفال بزه‌دیده و خانواده آنها فراهم کند و فضای مناسبی برای تحقق خواسته‌های آنها‌ از نظام عدالت کیفری باشد.

Legislative Capacities of the Application of Restorative Justice Programs in Children’s Cyberspace/Cybercrimes Victimization

The cyberspace as well as specific features of cybercrime have led to the unaccountability of the administration of conventional criminal justice in dealing with children’s cybercrime victimization. Therefore, criminal justice system has to adapt itself to these changes, practices and goals. Due to the different capabilities such as increased satisfaction of victims, reduction of the second victimization and the development of judicial justice, restorative justice pattern which has been already considered as one of the achievements of modern criminal law is recognized as an inclusive approach to criminal justice systems. This study aims to explain the legislative capacity of restorative justice programs in order to face with the children’s cybercrimes victimization as well as to respond the main question of the research that how much the strategies of restorative justice can be consistent with the children’s cybercrimes victimization. Analytical and descriptive method has been used to explain the functions of restorative justice within the framework of surveying the application of these teachings when facing with children’s cybercrimes victimization as well as to provide solutions to remove the available gaps, particularly, in the Iranian legal system. Findings of the study show that restorative justice strategies which have a victimcentered approach have prioritized (cyberspace) victimized children’s interests and demands firstly through balancing concerns of victimized children as well as criminalizing children and local community. Then, the application of this process at any time and stage of criminal investigation can pave the way for lowcost, flexible and timely accessibility of criminal justice for victimized children and their families as well as it can provide a way for achieving victimized children’s demands.