تدوین راهبردهای خودگردانی استان‌های جمهوری اسلامی ایران

تمرکززدایی از‌جمله اقدام‌های موثر بر توسعه کشورهاست، در این راستا قوانین بالادستی در جمهوری اسلامی ایران نیز بر این ‌امر در سطح استان‌ها تاکید دارند. در این پژوهش استقرار حکومت خودگردان محلی در استان‌ها به‌دلیل انطباق با قانون اساسی در حفظ یکپارچگی حاکمیت نظام و تحقق اهداف چشم‌انداز جمهوری اسلامی ایران، به‌عنوان الگوی تمرکززدایی در نظر گرفته شده است. با توجه به اینکه اجرای سیاست‌های تمرکززدایی در استان‌ها به‌دلیل راهبردهای نامناسب با مشکلات متعددی روبه‌رو بوده است، ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر، ارائه راهبردهای مناسب برای استقرار حکومت خودگردان محلی در استان‌ها براساس مدل تحلیل استراتژیک سوات است. مصاحبه‌هایی که با 16 خبره به روش تحلیل محتوای جهت‌دار، از مجموع 1258 کد اولیه انجام گرفت، 15 قوت و 33 ضعف در قالب پنج مقوله هویت قانونی، مردم‌سالاری، وظایف حکومتی، اختیارات تصمیم‌گیری و سازمان‌های عمومی و 18 فرصت و 17 تهدید در قالب سه مقوله اجتماعی، سیاسی و اقتصادی شناسایی شدند. با وزن‌دهی و رتبه‌بندی قوت‌ها، ضعف‌ها، فرصت‌ها و تهدیدها از طریق ابزار پرسشنامه، موقعیت راهبردی خودگردانی استان‌ها در منطقه محافظه‌کاری قرار گرفت. در‌نهایت از میان 64 راهبرد تدوین شده، 10 راهبرد اصلی بر‌اساس امتیاز عوامل داخلی و خارجی انتخاب شدند.

Adopting Local SelfGoverning Strategies of Iranian Provinces

Decentralization is an effective effort in the development of countries thus Iranian upstream laws emphasize decentralization at provincial level. In this research, the establishment of local selfgoverning of the provinces is considered as a decentralization pattern due to the compliance with the constitution in preserving integrity of the Iranian governance as well as achieving the goals of a 20year Perspective Document of the Islamic Republic of Iran. Due to the lack of appropriate strategies, the implementation of decentralization policies at the provincial level has faced many problems. So the study aims to develop appropriate strategies for the establishment of a local selfgovernment in the provinces based on the SWOT analysis model. According to 16 expert interviews which have been conducted through directed (qualitative) analysis, out of a total of 1258 initial codes, 15 pros and 33 cons including five categories such as legal identity, democracy, government duties, decision making authority and public organizations were identified as well as 18 opportunities and 17 threats which include three social, political and economic categories. Strategic position of the selfgoverning of provinces was identified as a conservative region through weighing up the pros and cons as well as ranking opportunities and threats through questionnaires. Finally, out of the 64 developed strategies, 10 main strategies were chosen based on scores of internal and external factors.