تعهد دولت به مقابله با جرایم مرتبط با مواد مخدر و روان گردان و تحدید مجازات های بدنی از منظر حقوق بین الملل بشر

جرائم مواد مخدر و روان‌گردان‌ها، از عوامل تهدیدکننده نظم و امنیت جامعه بین‌المللی و سلامت افراد است که معاهدات بین‌المللی مختلف در چند دهه اخیر به این موضوع می‌پردازند. جمهوری اسلامی ‌ایران به‌عنوان نظام مبتنی‌بر کرامت و ارزش والای انسان برای مبارزه موثر با همه مظاهر فساد و تباهی ضمن پیوستن به معاهدات بین‌المللی مرتبط، تلاش کرده با اعمال مجازات شدید، ارتکاب جرائم مذکور را به حداقل برساند اما اعمال مجازات بدنی مغایر تعهدات حقوق بشری دولت دانسته شده و واکنش‌هایی را در پی داشته است.  در میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی که دولت ایران طرف آن است، مجازات یا رفتارهای بی‌رحمانه، غیرانسانی و تحقیر‌آمیز منع و بر تحدید مجازات اعدام به «خطیرترین جرائم» تاکید شده است. دادگاه‌های ایران با تلقی جرائم مرتبط با مواد به‌عنوان «خطیرترین جرائم»، اعمال مجازات بدنی را برای کنترل جرائم مرتبط با مواد ضروری و غیر‌مغایر با تعهدات بین‌المللی دولت دانسته‌اند. با توجه به نظرهای تفسیری نهادهای حقوق بشری و گرایش جهانی بر عدم اعمال مجازات بدنی، دادگاه‌های ایران باید با استفاده از ظرفیت‌های قانونی موجود اعمال مجازات بدنی را به حداقل رسانده و موجب اجتناب از مسئولیت بین‌المللی دولت و حفظ مصالح نظام شوند.

State Obligation to Combat Crimes on Drugs and Psychotropic Substances and to Limit Corporal Punishments under International Human Rights Law

In the last few decades, the international community has been able to establish a relative solidarity among its members by maintaining and developing common values and international public order. Crimes related to drugs and psychotropic substances threaten international order and security, as well as, the physical and mental health of individuals in most societies. Therefore, States committed themselves to combat against these organized transnational crimes. Combating to all manifestations of corruption and destruction, including the crimes related to drugs and psychotropic substances, is one of main objectives of the Islamic Republic of Iran. Therefore, In addition to accession to the relevant international treaties, there has been a decisive approach to these crimes in its agenda. However, applying corporal punishment, in particular executions, has been criticized by human rights institutions. The International Covenant on Civil and Political Rights, as a binding instrument for the government, prohibits the inhumane, cruel and degrading punishments and limits the use of capital punishment merely to the "most serious crimes". Whether the crimes related to drugs and psychotropic substances fall among this category of crimes has been analyzed in this Article based on international conventions, General Comments of the human rights treaty bodies, as well as, States practice. It concludes finally that, crimes related to drugs and psychotropic substances do not fall among the category of the "most serious crimes" in many cases. Therefore, it is necessary to review existing domestic laws. Until then, Iranian courts should minimize the use of corporal punishments, employing national legal capacity to avoid causing international responsibility of the State.