تبیین پایداری اجتماعی - اقتصادی درشهرهای کوچک با رویکرد توسعه پایدار (نمونه: شهرهای کوچک شمال ایران)

امروزه با توجه به ویژگی های شهرنشینی و لزوم پایداری توسعه، تحلیل پایداری شهرها در کشور برای نیل به توسعه پایدار امری کلیدی است. با توجه به فقدان مطالعه ای مناسب از میزان پایداری در شهرهای کوچک منطقه شمال کشور، این پژوهش با طرح این مسئله شکل گرفته که میزان پایداری اجتماعی - اقتصادی این شهرها در منطقه شمال تا چه سطحی است. برای ارزیابی میزان پایداری از روش مدل بارومتر پایداری و رادار پایداری استفاده شد. جامعه آماری این تحقیق شامل شهرهای کوچک استان های گیلان، مازندران و گلستان می شود که جمعیتی بین 10 تا 50 هزار نفر دارند. ازاین رو خانوارهای شهری به روش «تصادفی سیستماتیک» و 12 شهر به روش «تصادفی خوشه ای» انتخاب شده است. نتایج حاصله بیانگر اختلاف و فاصله زیاد شاخص های پایداری اجتماعی-اقتصادی شهرهای کوچک شمال کشور با سطح استاندارد آن است که بیشترین ناپایداری مربوط به مولفه های ثبات اقتصادی و کیفیت زندگی به ترتیب با ارزش 0/383 و 0/382 است. از این رو در امر سیاستگذاری برای پایدارسازی ابعاد اجتماعی -اقتصادی، توجه به عواملی ضروری است که سبب افزایش کیفیت زندگی و رفاه اقتصادی در این شهرها می شود

Explaining Socioeconomic Stability in Small Cities with Sustainable Development Approach (Case study: Small cities of northern Iran)

Today, considering the characteristics of urbanization and the necessity of sustainable development, the analysis of the sustainability of cities in the country to achieve sustainable development is key. In this regard, due to the lack of proper study of the sustainability of small towns in the northern part of the country, This research is based on the idea that the socioeconomic sustainability of small towns in the northern region is formed. Sustainability barometric model and stability radar model were used to assess the stability. In this regard, 38 variables in the form of social and economic indicators were selected and selected through a survey of scientific experts. The statistical population of this research includes small towns of Gilan, Mazandaran and Golestan provinces with a population of between ten and fifty thousand people. Selection of urban households was done by systematic random sampling and selection of sample cities by random cluster sampling, which has been selected in 12 cities. The results show that the average score of socioeconomic sustainability components of small cities in northern Iran is in poor condition. The most instability related to the components of economic stability and quality of life was worth 0.383 and 0.382, respectively. The results show the difference and distance between socioeconomic sustainability indicators of the northern cities of the north of the country with its standard level, which shows a serious crisis in terms of having development levels in the cities of the small towns of the north of the country. Therefore, in policy making to stabilize socioeconomic dimensions, it is necessary to pay attention to factors that increase the quality of life and economic wellbeing in these cities.