مشوق ها و موانع بازگشت به کشور: بررسی موردی متخصصان مقیم ایالات متحدهٔ آمریکا

گام اول سیاستگذاری برای بازگشت متخصصان شناخت موانع و مشوقهای بازگشت و الگوهای رفتاری متخصصان مقیم خارج از کشور است ولی در این حیطه مطالعات کافی انجام نشده است. بر اساس مطالعهٔ کیفی صورت گرفته در این مقاله، چند فرضیه در مورد موانع و مشوقها بدست‌ آمده‌ است و سپس با یک پیمایش منحصر به فرد از ایرانیان مقیم آمریکا مورد بررسی قرار گرفته‌ است. فرضیه‌ها از این قرارند که مهمترین مشوق بازگشت دلایل شخصی و میهنی افراد است؛ مهمترین مانع بازگشت کیفیت زندگی است؛ برای افرادی که فی‌الواقع در معرض تصمیم به بازگشت یا عدم بازگشت هستند، موانع اقتصادی نقشی پررنگ دارند ولی به مرور زمان نقش این موانع کمرنگ‌تر می‌شود و نقش عواملی مانند کیفیت زندگی افزایش می‌یابد و به طور کلی با طولانی شدن زمان اقامت احتمال بازگشت کاهش می‌یابد؛ و آخر این که مستقل از مشوقها و موانع بازگشت، افراد تمایل دارند به پیشرفت ایران کمک کنند. نتایج حاصل از تحلیل کمّی پاسخهای بیش از هزار و پانصد ایرانی مقیم آمریکا موید این فرضیه‌ها است: 1. مهم ترین مشوق بازگشت دلایل شخصی و میهنی افراد است؛ 2. مهم ترین مانع بازگشت کیفیت زندگی است؛ 3. برای افرادی که فی الواقع در معرض تصمیم به بازگشت یا عدم بازگشت هستند، موانع اقتصادی نقشی پررنگ دارند ولی به مرور زمان نقش این موانع کم رنگ تر می شود و نقش عواملی مانند کیفیت زندگی افزایش می یابد و به طور کلی با طولانی شدن زمان اقامت احتمال بازگشت کاهش می یابد؛ 4. مستقل از مشوق ها و موانع بازگشت، افراد تمایل دارند به پیشرفت ایران کمک کنند.

Incentives and Disincentives to Return Migration: The Case of Iranian Experts Living in the United States

The first step in making appropriate policies that encourage return migration is to study expatriates’ patterns of behavior, which has not received sufficient attention. In this paper, based on a qualitative study, a number of hypotheses are formed regarding factors that encourage or discourage Iranian experts’ living in the United States to return to Iran. The strongest incentive is family and homeland attractions and the strongest hindrance is quality of life factors. Not all of the factors are of the same strength for all people: for example, passage of time makes quality of life factors stronger hindrances and family and homeland factors weaker attractions, whereas for younger people, economic conditions are stronger barriers. In general, there is a strong and statistically significant inverse relationship between age and selfreported chance of return. Finally, except feeling indebted to Iran (which has a positive effect) and feeling that the quality of research in Iran is low (which has a negative effect) other incentives and disincentives are not related to whether expatriates would like to help Iran even if they do not return to Iran, as most of the expatriates express interest in helping Iran.