ارزیابی برنامه‌های پنج‌ساله توسعه کشور ازمنظر تحقق اهداف اقتصادی سند چشم‌انداز

سند چشم‌انداز بیست‌ساله جمهوری اسلامی ایران در سال 1384 با هدف تبدیل به کشوری توسعه‌یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در بین کشورهای آسیای جنوب غربی ابلاغ شد. مقاله حاضر با تحلیل عملکرد برنامه‌های پنج‌ساله توسعه ایران به ارزیابی تحقق اهداف کلان اقتصادی سند چشم‌انداز می‌پردازد. از‌این‌رو سیاست‌ها، اهداف و عملکرد اقتصادی برنامه‌های توسعه بعد از انقلاب اسلامی براساس محورهای ششگانه اصلی تولید و بهبود رفاه جامعه، شاخص‌های پولی و کنترل تورم، اشتغال‌زایی و بهره‌وری، توزیع درآمد و فقرزدایی، جهانی شدن اقتصاد و بخش تجارت خارجی و بالاخره اندازه و حضور دولت و بخش خصوصی در اقتصاد، از دو منظر تحلیل توصیفی و کیفی و تحلیل مقایسه‌ای براساس تولید شاخص‌های ترکیبی ارزیابی می‌شود.         طبق نتایج به‌دست آمده از ساخت شاخص ترکیبی محورهای ششگانه اصلی برای برنامه‌های پنج‌ساله توسعه (از برنامه اول تا پنجم توسعه) به روش فاصله از مرجع مشاهده می‌شود که در مقایسه عملکرد برنامه‌های توسعه ازمنظر جهت‌گیری به‌سمت تحقق اهداف اقتصادی سند چشم‌انداز، بیشترین هم‌راستایی و بهترین عملکرد به‌ترتیب در برنامه‌های سوم توسعه (میانگین رتبه: 1.83)، برنامه اول توسعه (میانگین رتبه: 2.5)، برنامه دوم توسعه (میانگین رتبه: 3.33)، برنامه پنجم توسعه (میانگین رتبه: 3.5) و بالاخره برنامه چهارم توسعه (میانگین رتبه: 3.83) وجود دارد.