سنجش و ارزیابی کیفیت زندگی در سکونتگاه های روستایی)مطالعه موردی: دهستان زنگوان، استان ایلام)

در مقاله حاضر تلاش شده با استفاده از شاخص های ذهنی، سطوح و اختلاف کیفیت زندگی در 9 سکونتگاه روستایی دهستان زنگوان تعیین شود و ارتباط آن با میزان جمعیت روستاها مشخص گردد. تحقیق حاضر بر مبنای روش توصیفی تحلیلی و بر اساس هدف از نوع مطالعات کاربردی است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل همه روستاهای دارای بیست خانوار و بیشتر دهستان زنگوان است. تعداد نمونه ها با بهره گیری از فرمول کوکران، تعداد 248 خانوار به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند. شاخص ها و گویه های مورد در چهار بعد اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و محیطی انتخاب شده اند. تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از پرسشنامه به وسیله نرم افزار spss و با استفاده از آزمون t و تحلیل واریانس صورت گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از نامناسب بودن وضعیت شاخص های کیفیت زندگی در روستاهای دهستان زنگوان دارد، به طوری که بر اساس دیدگاههای جامعه نمونه، کیفیت آموزش، کیفیت اوقات فراغت، کیفیت محیط مسکونی، کیفیت زیرساخت ها، کیفیت درآمد و اشتغال، کیفیت محیطی پایین تر از حد متوسط ارزیابی شده اند. مولفه کیفیت سلامت و امنیت در حد متوسط است. همچنین، در این پژوهش رابطه معناداری مثبتی بین جمعیت و سطح کیفیت زندگی در روستاهای مورد مطالعه مشاهده گردید.