بررسی نقش سازمان‌های مردم نهاد در توان‌مندسازی کودکان کار خیابانی؛ مطالعه ی موردی؛ منطقه ی 12 تهران

کودکان کار خیابانی یکی از پدیده های نوظهور و از دغدغه های جامعه ی امروزی است. به دلیل اهمیت کودکان به عنوان قشر آسیب پذیر جامعه و ناتوانی دولت ها در حل مشکلات فزاینده ی آن ها، در سال های اخیر بخش قابل توجهی از سازمان های مردم نهاد با هدف حمایت از آنان به وجود آمدند. این مقاله در چارچوب رویکرد توانمندسازی و با بهره گیری از روش پژوهش میدانی به مطالعه ی نقش این سازمان ها در توان مندسازی کودکان کار خیابانی در منطقه ی 12 شهر تهران می پردازد. با توجه به محوریت فعالیت های این سازمان ها و تاکید رویکرد توان مندسازی به ابعاد حمایت های آموزشی تحصیلی، ارتقای مهارت های زندگی و ارتقای سلامت کودکان، این فعالیت ها ارزیابی شده و در مجموع به عنوان توان مندی تعریف شده است. یافته ها نشان داد که اکثر پاسخ گویان اقدامات این سازمان ها را مهم تلقی کردند. همین طور اکثر اظهار داشتند که این اقدامات در توان مندی کودکان موثر بوده است، که در غیاب آن ها وضعیت کودکان به مراتب بدتر می شده است. به علاوه تحلیل رگرسیون چند متغیّره نشان داد که متغیّرهای مستقل در کل رابطه ی معناداری با متغیّر توانمندسازی دارند. با توجه به تحلیل داده ها، مقاله نتیجه می گیرد که حضور موثر و کارآمد سازمان های مردم نهاد برای تغییر وضعیت کودکان در وضعیت دشوار بخشی از ضرورت هاست. با این حال، تاکید می کنند نحوه ی صحیح و مناسب خدمات رسانی به گروه های هدف و داشتن نگاهی سیستمی و جامع به موضوع مهم است. به همین منظور پیشنهاد می کند در تدوین و اجرای سیاست ها و برنامه ها باید خانواده نه صرفاً کودک در وضعیت دشوار محور قرار گیرد.

The role of NGOs in the empowerment of street labor children in Tehran

Street labor children have been a new emerging phenomenon as well as a main concern about modern society. Due to the vulnerability of these children, and inability of governments to tackle their mounting problems, an increasing involvement of NGOs in helping these children have recently emerged. Having believed that the best way to deal with the issue of street children is to empower them so that they can live normally, this paper aims to study the role of NGOs in the empowerment of street labor children in Tehran through using a field research method. For this purpose, three dimensions of empowerment, including education, living skills and health were chosen for the study. It was assumed that NGOs initiatives affect the difficult states of the children positively through following both NGOs initiatives and the children socioeconomic background. Findings indicated that most of the respondents believed that NGOs activities have had considerable effect on changing wretched conditions of the children. Moreover, the analysis of the data showed that NGOs initiatives are significantly associated with the empowerment of the children. The paper concludes that to enhance the state of the children, the active involvement of NGOs is necessary. Otherwise, they are rarely able to develop themselves, though this involvement should be based on a comprehensive approach. That is, any successful policy or initiative not only should focus on the street children as a very target group, but also on family as a major basis for the children misery and delinquency.