تاثیر فعالیت های ورزشی رقابتی و غیررقابتی بر رشد اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی

پژوهش نیمه تجربی حاضر با طرح پیش آزمونپس آزمون گروه های تصافی و با هدف مقایسه تاثیر فعالیت های رقابتی و غیررقابتی بر رشد اجتماعی دانش آموزان 7 تا 9 با 10 تا 12 ساله انجام شد. جامعه آماری این پژوهش 2200 دانش آموزان پسر مدارس ابتدایی خلیل آباد در سال تحصیلی 95-1394 بودند. ابتدا به صورت تصادفی 4 مدرسه ابتدایی انتخاب و دانش آموزان دو آموزشگاه در گروه فعالیت های رقابتی و دانش آموزان دو آموزشگاه دیگر در گروه غیررقابتی قرار گرفتند. مقیاس رشد اجتماعی واینلند، به عنوان پیش آزمون در اختیار شرکت کنندگان قرار گرفت. طول دوره اجرای برنامه تمرینی 12 هفته و هر هفته دو جلسه بود. در انتهای مداخله از گروه ها پس آزمون به عمل آمد. پس از القاء شرایط ورود داده های بدست آمده از 200 شرکت کننده مورد تحلیل قرار گرفت. تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که اثر تعامل گروه رقابتی ـ غیررقابتی با گروه سنی بر نمره های پس آزمون معنی دار است (005/0 p= و 89/7 f (1,199)=).نتیجه گیری: نتایج نشان داد فعالیت های رقابتی و غیررقابتی تاثیرات متفاوتی بر رشد اجتماعی دانش آموزان 97 و 1210 سال دارند. در نتیجه می توان از آن به عنوان یک روش مداخله ای مثبت در جهت بهبود رشد اجتماعی دانش آموزان به خصوص در سنین بالاتر استفاده کرد.