مسایل و چالش های اشتغال زنان در ایران از دیدگاه شاغلان پست‏های مدیریتی

در فرهنگ ایرانی، فعالیت اقتصادی زنان ضروری دانسته نمی شود، زیرا مرد نان آور خانواده به شمار می آید. از طرف دیگر توانایی های زنان به فعالیت های خانگی محدود نمی شود و این قابلیت را دارند که در عرصه ی اجتماع نیز به فعالیت بپردازند و اشتغال برای آنان صرف نظر از استقلال مالی، دارای اهمیت اجتماعی و روانشناختی است. به علاوه دست یابی به توسعه ی پایدارمستلزم مشارکت همه ی آحاد مردم است. از این رو در پژوهش حاضر بر آن شدیم که با بهره گیری از تجربه و تخصص مدیران اجرایی سازمان ها، موانع و مشکلات اشتغال زنان را شناسایی و راه کارها و شرایط مناسب برای اشتغال بهینه زن ایرانی معرفی کنیم. این مدیران به گونه ی هدف مند از میان مدیران شاغل در سازمان های شهر تهران انتخاب شدند. روش تحقیق ترکیبی(کمّی و کیفی) بوده و داده ها با پرسش نامه و مصاحبه گردآوری شده است. بر اساس یافته ها همه ی مدیران به اهمیت اقتصادی، اجتماعی و روانشناختی اشتغال زنان باور داشتند. اما زنان بر ضرورت اقتصادی و مردان بر ضرورت اجتماعی اشتغال زن تاکید بیش تری داشتند. هم چنین نظر غالب مدیران اعم از زن و مرد این بود که اشتغال زنان هم خود آنان و هم جامعه را منتفع می سازد، از این رو شایسته است موانع ساختاری و فرهنگی اشتغال آنان رفع و شرایط مناسب برای اشتغال بهینه ی آنان فراهم شود.