مطالعۀ جامعه شناختی کنشگری زنان در فضاهای شهر تهران

در این مطالعه، سعی بر آن بوده تا با استفاده از روش کیفی و استراتژی پدیدارشناسانه و همچنین انجام مصاحبه های عمیق و نیمه ساخت یافته، به نوعی سنخ شناسی در ارتباط با کنشگری زنان در فضاهای شهر تهران دست یابیم. روش نمونه گیری، هدفمند با حداکثر پراکندگی بوده است. نمونۀ مورد مطالعه 30 نفر از زنان ساکن شهر تهران هستند که  در سال 1400، با مراجعه به چندین نقطۀ پرتردد در مناطق شمال، جنوب، شرق و غرب و مرکز شهر تهران مورد مصاحبه قرار گرفته اند. بر اساس نتایج بدست آمده، کنشگری زنان در فضاهای شهر تهران را می توان به کنشگری اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، ورزشی و فراغتی و کنشگری نمایشی و نابهنجار دسته بندی نمود. نتایج نشان می دهد که زنان در برخی از عرصه ها در فضای شهر تهران، مانند عرصه های فراغتی و همچنین در ارتباط با نوع پوشش و رفتار با وجود فشارها و محدودیت ها، کنشگری خلاقانه و فعال دارند و در برخی از عرصه ها مانند عرصه های اقتصادی، کنشگری زنان، منفعل و بیشتر در جهت تبعیت از ساختار موجود است. حضور زنان در عرصه های گوناگون فضای شهری می تواند زمینۀ ایجاد تحولات زیادی باشد که این امر مستلزم ایجاد تغییرات ساختاری و فرهنگی و تغییر نگرش نسبت به جایگاه زنان و به رسمیت شناختن توانمندی های آنان و توجه به نیازها و خواسته های آنان در فضاهای شهری و ایجاد زمینه جهت اشتغال سالم و کنشگری فعال و خلاقانه زنان در فضاهای شهر تهران است.  

sociological study of women's activism in urban spaces of tehran

in this study, it was sought to achieve a typology related to women’s activism in urban spaces of tehran using a qualitative approach with the phenomenological strategy. data was collected using in-depth, semi-structured interviews and field observations. purposive sampling with maximum dispersion was utilized. the sample consisted of 30 women living in tehran who were interviewed by visiting several crowded points in the north, south, east and west side of tehran. data was analyzed using thematic analysis. according to the results, women’s activism in the spaces of tehran were classified into economic, social, cultural, sports and leisure activism and dramatic and abnormal activism. women’s activism in each of these areas varied according to their social, economic, and cultural status and capital. results suggested that the existing structure in urban spaces of tehran has caused women to be creative and active in some areas, such as leisure activities as well as in relation to the type of clothing and behavior in urban spaces despite the pressures and restrictions. also women’s activism is passive and more in line with the existing structure of some areas like economic domains. however, increasing women’s presence in various domains of urban spaces can be the basis for many changes and transformations, which demands structural and cultural changes and changing attitudes towards the status of women, recognition of their capabilities and giving attention to their needs and desires in urban spaces of tehran, also creating conditions for healthy employment and women’s active and creative activism in various spaces of tehran.