تحلیلی بر رابطه بین توسعه گردشگری پایدار و بهبود شاخص‌های رفاه اجتماعی (در روستاهای شهرستان کوهرنگ)

هدف این پژوهش بررسی بررسی رابطه بین توسعه گردشگری پایدار و بهبود شاخص‌های رفاه اجتماعی بر اساس تحلیل معادلات ساختاری است. با تکیه بر رویکردهای نظری جدید فرضیاتی طرح شده که این تحقیق به روش توصیفی و از نوع همبستگی در صدد آزمون آنهاست. جامعۀ آماری مورد مطالعه، همه ساکنان روستاهای شهرستان کوهرنگ به تعداد 40542 نفر هستند که براساس فرمول کوکران 616 نفر نمونه با روش نمونه‌گیری سهمیه ای انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. پرسشنامه‌های محقق ساخته (با استفاده از پشتوانه نظری موجود) توسعه گردشگری، رفاه اجتماعی به عنوان ابزار تحقیق مورد استفاده قرار گرفتند. تحلیل‌های آماری براساس معادله ساختاری و با استفاده از برنامه spss وamos انجام یافته است. نتایج نشان داد بین توسعه گردشگری و بعد اجتماعی، اقتصادی، حقوقی، آموزشی، جمعیتی و زیستی رفاه اجتماعی رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین مقادیر رگرسیونی مدل ساختاری حاکی ازآن است که متغیر توسعه گردشگری روستایی از بین ابعاد رفاه اجتماعی بیشتر اثر را بر بعد اجتماعی (0/42= ß) دارد و بعد از آن به ترتیب بر بعد جمعیتی (0/40= ß)، بعد اقتصادی (0/34= ß)، بعد حقوقی (0/28= ß)، بعد زیستی (0/27= ß) و کمترین اثر را بر بعد آموزشی رفاه اجتماعی(0/24= ß) دارد.

An Analysis on the Relationship between Sustainable Tourism Development and Improvement of Social Welfare Indicators (Case Study: Koohrang City Villages)

The purpose of this study is to investigate the relationship between sustainable tourism development and improvement of social welfare indices based on structural equation analysis. Based on the new theoretical approaches, some hypotheses have been developed that this research is descriptive and correlational. The population of the study consisted of all the inhabitants of the villages of Koohrang city with 5 persons. Researchermade questionnaires (using existing theoretical background) on tourism development, social welfare were used as research tools. Statistical analysis was performed based on structural equation using Spss and Amos software. The results showed that there is a significant relationship between tourism development and social, economic, legal, educational, demographic and social dimensions of social welfare. Also the regression values of the structural model indicate that the variable of rural tourism development among the social welfare dimensions has the most effect on the social dimension ( szlig;=0.42) and then on the demographic dimension ( szlig;=0.40) and economic dimension ( szlig;=0.34) respectively. legal dimension (V=0.28), biological dimension ( szlig;=0.27) and least impact on educational welfare dimension ( szlig;=0.24).