کاربست شاخصه‌های اقلیمی- فرهنگی در شعرفارسی معاصرمازندران در راستای تقویت فرهنگ بومی (با رویکرد به سروده‌های اسدالله‌ عمادی ، علی‌اکبر مهجوریان و جلیل قیصری)

شعراقلیمی معاصر شعریست ذهن گرایانه با کلیتی ارگانیک که چالش سنت و مدرنیزم درآن نمودی بارز دارد. شعراقلیمی راس هرم ادبیات بومی است و پس زمینه ی شعر کلاسیک محسوب می شود. پررنگ کردن بن مایه های اقلیمی و خلق فضا در محیط زبان، شعری خاص با کارکرد ویژه پدید می آورد که بهره گیری از نشانه های زبانی بومی قلیمی آن در راستای توسعه ی فرهنگی ادبی قابل توجیه است. اسدالله عمادی ،علی اکبر مهجوریان و جلیل قیصری از شاعران پیشرو شعر اقلیمی مازندران به حساب می آیند که ساخت ها و صورت های زبانی سروده هایشان در راستای تعمق مولفه های اقلیمی است. این سه تن علاوه بر شعر در رمان و تحقیق و پژوهش در حوزه ی فرهنگ نیز آثار در خور توجه ی دارند. در این پژوهش شاخصه های جغرافیایی، اجتماعی - فرهنگی و اقتصادی - معیشتی در شعر سه شاعر اقلیم گرای مازندران تبیین و تحلیل شده است. برآیند این جستار نشان می دهد طبیعت محوری، تصویر پردازی، عشق به سرزمین، عصیان و اعتراض، توجه به فرهنگ بومی و قومی(آیین ها، سنت ها، باورها) توجه به زبان بومی از مولفه های پرتکرار است. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی است.

Application of environmental-cultural features in the contemporary Persian literature of Mazandaran toward strengthening the local culture from the perspective of the poem of Asadollah Emadi, Ali Akbar Mahjorian and Khali Gheisari

AbstractContemporary environmental poetry is a subjective kind of poetry with an organic totality in which tradition and modernism are challenged clearly. Environmental poetry is on the peak of the pyramid of local literature and is regarded as the background for classical poetry. Highlighting environmental ideas and creating such a room in the linguistic environment creates a specific piece of poetry with a particular application. Asadollah Emadi, Ali Akbar Mahjorian and Jalil Gheisari are among the pioneering poets in environment poetry in Mazandaran whose environment poetry elements enriched their poems formally. Asadollah Emadi, Ali Akbar Mahjorian and Jalil Gheisari are among the pioneering poets in environment poetry in Mazandaran whose environment poetry elements enriched their poems formally. In addition to composing poems, these poets have produced novels and research works in issues related to culture. In this study, geographical, sociocultural and economical features are investigated in the poetic works of the three environmentoriented poets in Mazandaran. Results show that environmentorientation, imagery, patriotism, disobedience and objection, attention to local and tribal culture (customs, traditions, beliefs) and local language are among the features which occur in high frequency. Research methodology employed in this study is descriptiveanalytical using library and the Internet resources.