شناسایی چالش‌های توسعه اجتماعی اعضای هیات علمی دانشگاه‌های جامع شهر تهران: واکاوی پدیده زورگویی

این پژوهش با هدف شناسایی چالش های توسعه اجتماعی اعضای هیات علمی به واکاوی پدیده زورگویی پرداخته است. بدین ترتیب تلاش شد تا جنبه های مختلف این مسائل با توجه به بافت حاکم بر نهاد دانشگاه در ایران واکاوی و بازنمایی شود. پژوهش حاضر درچارچوب رویکرد کیفی و با استفاده از روش تحقیق نظریه مبنایی(با نگاه سیستمی اشتراوس و کوربین) صورت گرفته است. برای جمع آوری داده ها از اطلاع رسان ها، مصاحبه های عمیق و غیر رسمی مورد استفاده قرار گرفت و انتخاب اطلاع رسان های پژوهش به صورت هدفمند و با استفاده از راهبردهای نمونه گیری با حداکثر تنوع و نمونه گیری نظریه ای صورت پذیرفت. اطلاع رسان های پژوهش شامل 32 عضو هیات علمی(استادیار، دانشیار، استاد) دانشگاه های جامع شهر تهران بودند. تحلیل داده های حاصل درسه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی صورت پذیرفت تم های بدست آمده است. بر اساس یافته ها، پدیده زورگویی در روابط اعضای هیات علمی در آموزش عالی ایران دارای ابعاد کلامی، جسمانی یا روانی و اجتماعی می باشد. این پدیده به دلیل شرایط سازمانی و فردی ظهور یافته و منجر به واکنش هایی چون اجتناب، تقابل، پذیرش شده است. این واکنش ها تحت تاثیر پاسخ مسئولان، تاب آوری و باورهای رایج (شرایط مداخله گر)، ساختارو فرهنگ دانشگاهیبروز پیدا کرده و منجر به آسیب پذیری شغلی،فردی،اجتماعی و اقتصادی شده اند.