نقش جاذبه های فرهنگی- تاریخی مقصدهای روستایی در توسعه گردشگری مطالعه موردی: شهرستانهای مشهد و بینالود

رونق گردشگری در هر منطقه تابع شرایط و ویژگی های اجتماعی و فرهنگی جاذبه ها و کمیت و کیفیت خدمات ارائه شده به گردشگران میباشد. لذا جاذبه ها می توانند نقش اساسی را در رونق و توسعه ی گردشگری در مکان های جغرافیایی مختلف داشته باشند. تحقیق حاضر به بررسی نقش جاذبه های فرهنگی - تاریخی مقصدهای روستایی در توسعه ی گردشگری نواحی روستایی می پردازد. این پژوهش از نوع کاربردی و روش انجام آن توصیفی تحلیلی – است. با توجه به مطالعات صورت گرفته در دو شهرستان مشهد و بینالود، 14 روستایی که دارای جاذبه های تاریخی و فرهنگی هستند به عنوان نمونه انتخاب گردید. همچنین حجم گردشگران با استفاده از فرمول کوکران (خطای 0/07) تعداد 196 نفر و حجم جامعه ی میزبان هم 222 نفر تعیین شد. محدوده ی تحلیل این پژوهش خانوار در سطح روستا است. اطلاعات استخراج شده از پرسشنامه با استفاده از روش های تجزیه و تحلیل آماری و مدل های تصمیم گیری چند معیاره مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد که در روستاهای مورد بررسی، متغیرهای جذابیت، برخورداری تسهیلات و خدمات و عوامل فرهنگی در حد متوسط به بالا میتوانند بر توسعه ی گردشگری روستایی نقش مثبت داشته باشند. همچنین در مدل aras در زمینه ی اولویت بندی توسعه ی گردشگری، روستای میامی (مقدار ki 1/00) در رتبه ی اول و روستای چاهشک (مقدار 0/309 ki) در رتبه ی آخر قرار گرفته است.