تحلیلی بر پراکنش فضایی فقر شهری در نواحی شهر خرم آباد

شهرهای قرن بیست و یکم بدون تردید با چالش های بزرگی مواجه خواهند بود که یکی از مهم ترین آن ها تمرکز فقر در آن هاست. افزایش سریع شهرنشینی در چند دهه ی گذشته چشم اندازهای متعددی را برای شهرها به دنبال داشته است و باعث ایجاد نابرابری های فضایی از جمله فقر شهری شده است. در میان شهرهای گوناگون کشور شهر خرم آباد با وجود داشتنجاذبه های محیطی و گردشگری فراوان و هم چنین واقع شدن در مسیر راه های بین المللی کشور، افراد بسیاری از شهرهای کوچک را به خود جذب کرده و به دلیل حضور قشر عظیم حاشیه نشین مسالهی فقر شهری به مساله ی بغرنجی تبدیل شده است. لذا هدف اصلی این تحقیق شناسایی مهمترین عوامل موثر بر فقر شهر خرمآباد و ارائه ی راهکارهایی جهت رهایی از این معضل، بهبود و توانمندسازی ساکنان محلات فقیرنشین شهر می باشد. روش تحقیق در مقاله حاضر توصیفی – تحلیلی و از نوع تحقیقات پژوهشی- کاربردی می باشد. نتایج ارزیابی و تحلیل مدل ویکور که برای رتبه بندی شاخص های فقر در این شهر انجام گرفت نشان داد که بسیاری ازشاخص های (کالبدی، اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی، زیست محیطی) در سطحی بسیار نامناسب قرار دارند و همچنین پراکنش فضایی الگوی فقر در پهنه شهر خرم آباد نشان از الگویی پراکنده دارد که اخیراً به سمت الگویی خوشه ای و متمرکز متمایل شده است.