واکاوی رمانتیسم جامعه گرا در شعر سعاد الصباح و سیمین بهبهانی

رمانتیسم اجتماعی یا جامعه گرا، شاخه ای از رمانتیسم ادبی است که برخلاف رمانتیسم فردی، مسائل و مشکلات جامعه را مورد توجّه قرار می دهد. سعاد الصّباح و سیمین بهبهانی دو شاعر توانای ادب معاصر عربی و فارسی، در طول دوران شعری خود، علاوه بر رمانتیسم فردی، رمانتیسم جامعه گرا را با موفّقیّت تجربه کرده اند. این پژوهش به دنبال آن است تا با روش توصیفی - تحلیلی و بر اساس مکتب آمریکایی، به تطبیق مهم ترین مولّفه های رمانتیسم جامعه گرا در شعر این دو شاعر بپردازد و وجوه اشتراک و افتراق آن‌ها را بیابد. فقر، همدردی با محرومان، فساد و ناهنجاری های اجتماعی، آزادی خواهی، وطن گرایی، دفاع از حقوق زنان و بهره گیری از طبیعت و پدیده های آن به صورت رمز یا نماد در به تصویر کشیدن مشکلات اجتماعی با تکیه بر احساس، عاطفه و خیال از مهم ترین موضوعات مشترک شعر این دو بانوی شاعر است؛ با این تفاوت که توجّه به فقر، وضعیّت محرومان جامعه و بی عدالتی های اجتماعی در شعر سیمین و وطن گرایی در شعر سعاد، جلوه و نمود بیشتری دارد؛ در موضوع دفاع از حقوق زنان، سیمین حتّی به دفاع از حقوق زنان روسپی و مطرود از جامعه می پردازد که این ویژگی در شعر سعاد دیده نمی شود.