کاوش تطبیقی گفتمان بوشی گرمس در حین ترکنَا الجِسر و پیکر فرهاد

در ادبیات داستانی، راوی خود را در برابر جهانی مشترک با دیگران و در عین حال متفاوت می‌یابد. گاهی در نقاط مختلف دنیا، این تفاوت‌ها به شباهت‌هایی قابل درک تبدیل می‌شود. منطقۀ خاورمیانه با تاریخ پرآشوب خود می‌تواند ذهن مشابهی را برای روایتگران عصر حاضر ایجاد کند. این اشتراکات روحی در بیان روایت، گسترة مناسبی برای پرداختن به پژوهش‌های تطبیقی است. این جستار با رویکردی توصیفی-تحلیلی مبتنی بر مکتب آمریکایی به کاوشی تطبیقی در روایت‌های «حین ترکنا الجسر» از عبدالرحمن منیف و «پیکر فرهاد» از عباس معروفی می‌پردازد. این روایت‌ها از ابتدای ارسال پیام فرستنده به مخاطب تا دریافت بافت‌های متفاوت گفتمانی، خواننده را به سوی درک مناسبات و ترکیب درونی اثر ادبی به منظور دست‌یابی به ساختار نهایی روایت‌ها هدایت می‌کنند. در این پژوهش با بررسی پی‌رفت‌ها و قاعده‌های مختص به زبان رمان‌ها وتقطیع ساختارهای سطح روایی، نشانه‌های حسی ادراکی استخراج شده‌است. این نشانه ها در جریان سیّال ذهن روایتگران به کنش‌های قهرمان‌ها سمت و سو داده و منجر به کشف گفتمان‌های بوشی در نظام معنایی می‌شوند. نشانه‌های عینی که در گذر زمان به روزمرگی رسیده‎اند در فصل جدیدی از انفصال معنایی قرار می‌گیرند. ایجاد معناهای تازه و پیش‌تنیدگی‌ها و پس‌تنیدگی‌های زمانی دریافت‌های زیبایی‌شناسی را از خلال چاله‌های معنایی نمایان می‌کند. شوش‌گر‌ها با خروج از موقعیت‌های سلبی در جهت رسیدن به استعلای معنای بودن، توالی گفتمان بوشی را خلق می‌کنند. گفتمان‌های بوشیِ محصول جریان سیال ذهن روایگران در بُعدی حسیادراکی و نموداری پر جهش از سلب به ایجاب به خلق نشانه‌های جدید و متفاوت می‌پردازند.

A Comparative Study of Greimas’s Existential Discourse in Heyn Taraknã Aljsr and Peykar- e- Farhãd

In the narrative literature, the narrator finds himself against a shared world with others at the same time. Sometimes in different parts of the world, these differences become understandable. The Middle East, with its turbulent history, can create a similar mindset for contemporary observers. These psychological similarities to narrative expressions are a good way to address comparative research. This essay deals with an Americanbased descriptiveanalytical approach to comparative exploration of narratives by &Abdul Rahmãn Manif& during “&Heyn Taraknã Aljsr& and &Peykar e Farhãd&. These narratives lead the reader from reading the message from the beginning of the sender’s message to the reader’s various discourse textbooks to understand the relationships and internal composition of literary work in order to achieve the ultimate structure of narratives . In this research, sensorycognitive symptoms have been extracted from the study of novel texts and rules specific to the level of narrative structures. These signs in the course of the stream of consciousness of narrators propelled into the actions of the heroes and they led to the discovery of existential discourses in the semantic system. Objective signs that have become commonplace over time fall into a new chapter of semantic separation. Creating new meanings and temporal and posttemporal manifestations show aesthetic perceptions through semantic holes. By coming out of negative situations in order to achieve the transcendence of meaning, the Shushigars create the sequence of Bush’s discourse. Bush’s discourses are the product of stream of consciousness of the narrators’ minds in the sensoryperceptual dimension and a leaping diagram of deprivation necessitates the creation of new and different signs.