ادب عربی در آینه شعر فرخی سیستانی

یکی از جذّاب ترین زمینه‌های مطالعه و پژوهش در ادبیّات مشرق زمین، پرداختن به تاثیر متقابل آثار ادبی در زبان های پارسی و عربی و به‌ویژه درون مایه های مشترک دیوان های شعری پارسی و عربی است که از کهن ترین مباحث ادبیّات تطبیقی و در عین حال از دشوارترین زمینه‌های پژوهش در این عرصه نیز به شمار می رود. در جستار فراروی که به شیوه‌ علمی – پژوهشی فراهم آمده، نگارنده کوشیده است که با روش تحلیلی - توصیفی و بر اساس مکتب فرانسه در ادبیّات تطبیقی، تاثیر شعر و ادب عربی را بر دیوان فرّخی سیستانی شاعر پارسی قرن پنجم هجری کاوش نماید. پژوهش حاضر، پس از پیشگفتار و پرداختن به سبک شعری فرّخی، به تاثیر قرآن و واژگان و نام‌های عربی بر دیوان وی اشاره ای کوتاه نموده، سرانجام به مبحث تفصیلی مقاله، یعنی مقایسۀ نمونه‌های متعدّدی از اشعار و امثال عربی با اشعار فرّخی پرداخته‌ و ازجمله به این نتیجه رسیده است که فرّخی، در عین تاثیرپذیری از تعبیرها و تصاویر شعر و ادب عربی، شاعری خلّاق و مضمون آفرین است؛ دیگر اینکه در ادبیّات مشرق زمین و به ویژه شعر فرّخی، فرهنگ غلبه‌ قلم بر تیر و شمشیر که آرزوی انسان‌های فرهیخته‌ عصر حاضر است، به خوبی جلوه گر شده است. امید، آنکه این کاوش نامه، پیوند دیرین ادب پارسی و عربی را بیش از پیش بنماید و منبعی دیگر به منابع پژوهش های تطبیقی بیفزاید.