تحلیلی بر توسعه منطقه‌ای استان‌های کشور

هدف اصلی این پژوهش شناخت و رتبه بندی استان‌های کشور از نظر شاخص‌های مورد مطالعه است باشددر این پژوهش ضمن بررسی شاخص‌ها به مقایسه سطح برخورداری مناطق مزبور پرداخته شده است. نوع پژوهش کاربردی و روش مطالعه تحلیلی و توصیفی است که از مدل‌های کمی نظیر تحلیل عاملی، تکنیکvikorو رگرسیون چند متغیره با بهره گیری از 22 شاخص استفاده شده است. یافته‌های پژوهش حاصل از تحلیل عاملی، بیانگر تقلیل شاخص‌های مورد مطالعه به پنج عاملِ «خدمات درمانی-آموزشی»،«جمعیتی»،«خدمات فرهنگی-رفاهی»،«اقتصادی» و «خدمات روستایی»است و تحلیل رگرسیون چند متغیره، بیا نگر آن است که عامل‌های مذکور، 99 درصد از تغییرات درجه برخورداری استان‌هایکشور را توضیح میدهند. نتایج به دست آمده از روش ویکور جهت رتبه بندی استان‌های کشور براساس شاخص‌های مورد بررسی حاکی از آن است که استان تهران باضریب 105/0 رتبه اول و استان قم با ضریب060/1 در رتبه آخر قرار دارد.