تحلیلی بر وضعیت شاخص های بهداشتی درمانی در شهرستان های استان کرمانشاه با بهره‌گیری از مدل‌های TOPSIS، AHP و تحلیل خوشه‌ای

امروزه کیفیت و سلامت شرایط زندگی ساکنان شهرها و روستاها به عنوان هدف اصلی سیاست های برنامه ریزی شهری و منطقه ای محسوب می شود. همچنین، وضعیت بهداشتی و درمانی جامعه به عنوان مساله ای ضروری و مهم مدنظر برنامه ریزان است. هدف از پژوهش حاضر بررسی و تحلیل فضایی شهرستان های استان کرمانشاه به لحاظ برخورداری از شاخص های بهداشتی درمانی است. در این پژوهش، که از نوع توصیفی تحلیلی بوده، با بهره گیری از داده های سالنامه آماری 1388 استان کرمانشاه، شاخص های بهداشتی درمانی با مدل topsis مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. همچنین، در این مطالعه برای سطح بندی شهرستان های استان کرمانشاه از لحاظ شاخص های بهداشتی درمانی از تقسیم بندی سازمان ملل، که به درجه بندی شاخص توسعه انسانی در سه دسته، توسعه یافته، نیمه توسعه‌یافته و محروم پرداخته و استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد هیچ یک از شهرستان های استان کرمانشاه به لحاظ برخورداری از شاخص‌های بهداشتی درمانی، در سطح توسعه یافته قرار ندارد. همچنین، شهرستان های قصر شیرین و ثلاث وباباجانی به ترتیب با امتیاز نهایی 781/0 و 191/0 برخوردارترین و محروم ترین شهرستان استان به لحاظ بهره-مندی از شاخص های بهداشتی درمانی هستند. نمایش فضایی شهرستان های مورد مطالعه به لحاظ توسعه یافتگی در شاخص های بهداشتی درمانی، با استفاده از نرم افزار arc gis، نشان داد که فضای توسعه غالب و حاکم بر شهرستان-های استان، فضای توسعه محروم است. نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از وجود همبستگی مثبت و معنی داری بین میزان شهرنشینی و برخورداری از شاخص های بهداشتی درمانی در بین شهرستان های استان کرمانشاه است.