بررسی عوامل موثر بر گرایش روستاییان به ادغام روستاها در یکدیگر و ایجاد شهرهای جدید

شکل‌گیری شهرهای جدید در کشور ما سابقه کمی دارد با این حال توسعه شهرنشینی در دو- سه دهه اخیر شتابی چشمگیر یافته است و تقویت شهرهای کوچک و بهبود توسعه روستایی دارای روابط تنگاتنگی هستند. در این مقاله تلاش شد تا عوامل موثر بر گرایش روستاییان به مساله ادغام روستاها در یکدیگر و شکل‌گیری شهرهای جدید مورد بررسی قرار گیرد. روش تحقیق در این مطالعه، از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی- تحلیلی و همبستگی است که بخش عمده‌ای از داده‌های آن بر اساس مطالعات میدانی و با روش نمونه‌گیری (کوکران) از سطح 179 خانوار نمونه‌ منطقه جمع‌آوری شده است. یافته‌های مطالعه بر اساس نتایج حاصل از آزمون t تک نمونه‌ای برای بررسی میزان اثرگذاری حاصل از عوامل اجتماعی، اقتصادی و محیطی نشان داد که در سطح معناداری بالاتر از 95 درصد، این متغیرها با میانگین 4/3 تا 6/3 بر گرایش روستاییان به ادغام روستاها در یکدیگر تاثیر داشته است. علاوه بر این نتایج حاصل از t دو نمونه‌ای در رابطه با اثرگذاری جنس در گرایش روستاییان به ادغام روستاها در یکدیگر نشان می‌دهد که تفاوت معناداری در گرایش آنان وجود دارد، اما در رابطه با دو متغیر سن و تحصیلات با توجه به آزمون‌های لون و کولموگروف – اسمیرنوف نتایج حاکی از یکسانی نظرات افراد بوده است. با توجه به یافته‌ها، راهکارهایی شامل فراهم نمودن زمینه‌های اشتغال جمعیت بیکار و فعال روستایی در شهرهای کوچک و پیشگیری از مهاجرت بیکاران روستایی به کلان‌شهرها؛ توسعه بازارهای محلی با تاکید بر عرضه محصولات کشاورزی در شهرهای کوچک؛ ایجاد تسهیلات و مشوق‌های سرمایه گذاری در شهرهای کوچک و فراهم کردن زمینه‌هایی برای حفظ فرهنگ‌ها و سنت‌های روستایی و غیره پیشنهاد شده است.