ارزیابی عناصر سرزندگی فضا در پیاده راه جهانشهر کرج

حضور در فضاهای فیزیکی سرزنده و نشاط‌آور و تعاملات چهره‌به‌چهره برای سلامت روانی و اجتماعی شهروندانی که در شهرهای بزرگ زندگی می‌کنند، ضروری بوده و این یکی از هدف‌های احداث پیاده‌راه‌هاست. در پژوهش حاضر پیاده‌راه جهانشهر کرج از‌نظر شاخص‌های سرزندگی فضاهای عمومی ارزیابی شده است. روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر داده‌های مشاهده‌ای و پیمایشی است. ابزار مشاهده، سیاهه ارزیابی و ابزار پیمایش پرسشنامه بوده است. نمونۀ آماری متشکل از270 نفر از استفاده‌کنندگان فضا بوده است که به‌طور تصادفی در زمان‌های مختلف برگزیده شده‌اند. تحلیل داده‌ها در نرم‌افزار excel و با اجرای یک مدل ابداعی انجام شده است. یافته‌ها نشان داد که به‌طور کلی سرزندگی فضای مطالعه‌شده در‌سطح خوب و در رقم 4.666 (از دامنه ارزیابی 5-0) قرار دارد. پیاده‌راه جهانشهر بیشتر به‌لحاظ شاخص‌های بُعد اجتماعی مثل مشاهدۀ نمادهای فرهنگی، برگزاری جشنواره و آیین‌های جذب کنندۀ مردم به فضا، وجود عناصر جذاب برای کودکان با کاستی رو‌به‌روست. در‌مقابل، قوت بیشتر مربوط به شاخص‌های بُعد اقتصادی چون کسب‌و‌کارهای جذب‌کنندۀ خانوارها برای تفریح و گذراندن اوقات فراغت، تنوع کاربری‌های اوقات فراغت و پرجنب‌و‌جوش‌بودن لبه‌هاست که شایسته است برای ارتقا سرزندگی فضا، حفاظت و توسعه فضای سبز، متناسب‌سازی بیشتر فضا برای حضور کودکان، تقویت و غنی‌سازی نمادها و عناصر هویتی و فرهنگی، تعبیۀ سرویس‌های بهداشتی در جای‌جای مسیر و دسترسی مطلوب به بانک و خدمات حضوری آن بیشتر توجه شود.

evaluating the elements of vitality in jahānshahr walkway, karaj city, iran

the mental and social well-being of urban residents is greatly influenced by their exposure to vibrant and engaging physical environments and face-to-face interactions. the development ofwalkways is considered a crucial step toward achieving these goals. this research focused on evaluating the vitality indicators of jahānshahr walkway in karaj city. the research methodology wasdescriptive-analytical, utilizing observational data collected through a checklist, as well as survey dataobtained from a questionnaire. the sample population consisted of 270 randomly selected walkwayusers. data analysis was conducted using excel software, employing an innovative model. thefindings revealed that the assessed walkway received a score of 4.666 (on a scale of 0-5), indicating agood level of vitality. however, jahānshahr walkway was lacking in certain social indicators, such asincorporation of cultural symbols, organization of festivals and rituals to attract people to the space,and presence of elements that appealed to children. on the other hand, its strengths lay in indicators,such as availability of recreational and leisure activities, diversity of leisure time options, and vibrancyof the walkway's surroundings, which were predominantly linked to the economic dimension. toenhance the vitality of the space, it is recommended to focus on preserving and expanding green areascatering to the needs of children, developing cultural identity and symbols, improving sanitationfacilities, and ensuring convenient access to banks and services.