تحلیل سیاست‌های تغییر پارادایمی حمل‌ونقل پایدار شهری نمونه پژوهش: کلان‌شهر تبریز

طرح مسئله: تغییرات پارادایمی در حوزه حمل‌ونقل شهری بر تغییر رویکردها و بنیان‌های برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری از الگوی خودرومحور به الگوی انسان‌محور مبتنی است؛ از این رو انسان در هسته اصلی گفتمان پارادایم جدید قرار می‌گیرد.هدف: تحلیل تغییر پارادایمی سیاست‌های حمل‌ونقل کلان‌شهر تبریز به‌منظور دستیابی به حمل‌ونقل پایدار شهری، هدف اصلی این پژوهش است.روش پژوهش: پژوهش حاضر به‌لحاظ مبانی پارادایمی بر رویکرد پراگماتیسم مبتنی است. داده‌های کمّی با پرسش‌نامه پژوهشگرساخته از کارشناسان موضوع (360 نفر) گردآوری و برای تجزیه و تحلیل این داده‌ها از آزمون‌های تی تک‌نمونه‌ای، فریدمن و رگرسیون خطی استفاده شده است. داده‌های کیفی پژوهش نیز با مصاحبه اکتشافی و نیمه‌ساختاریافته با 30 نفر از مدیران و کارشناسان گردآوری و با بهره‌گیری از روش گراندد تئوری تحلیل شده است.نتایج: مدل پارادایمی یافته‌های کیفی پژوهش نشان می‌دهد ساختار اقتصادی کشور، سطح توسعه اجتماعی ‌اقتصادی کشور و فرایند گسترش شهرنشینی به‌مثابه بستر حاکم موجب شده است سیاست‌های تغییر پارادایمی حمل‌ونقل در کلان‌شهر تبریز به کُندی انجام گیرد و بعد زیرساختی ‌فنی بر سایر سیاست‌ها غلبه داشته باشد؛ همچنین یافته‌های کمّی ضمن تایید نتایج کیفی نشان می‌دهد از بین سیاست‌های متنوع حمل‌ونقل پایدار، سیاست‌های «برنامه‌ریزی برای شیوه‌های حمل‌ونقل عمومی»، «اقدامات مدیریت ترافیک» و «محدودیت‌های سرعت»، تاثیرگذاری معناداری بر حمل‌ونقل کلان‌شهر تبریز دارند؛به‌طوری که ضریب استانداردشده (β)سیاست‌های یادشده بهترتیب 0.726، 0.583 و 0.508 بوده است که در سطح خطای کمتر از 0.01 معنا‌دارند.نوآوری: استفاده از چهارچوب تحلیلی مدل (asi) و روش پژوهش‌آمیخته، نوآوری پژوهش حاضر به شمار می‌رود.

Analysis of Paradigm Shift Policies of Sustainable Urban Transportation(Case study: Tabriz Metropolis)

Problem Statement: Paradigmatic changes in urban transportation are based on changing the approaches and basics of planning, decision making and policy making from the vehicledriven model to the humancentered model. Hence, it can be said that the human is at the core of the discourse of a new paradigm.Purpose: Analysis of the paradigm shift of Tabriz metropolitan transportation policies to achieve sustainable urban transportation is the main objective of the research.Methodology: The present research is based on the pragmatism paradigm. Quantitative data were collected by a researchermade questionnaire from experts (360 individuals). For analyzing quantitative data, onesample ttest, Friedman and linear regression were used. Qualitative research data were collected through exploratory interviews and semistructured interviews with 30 managers and experts and the analysis was done using Grand Theory method.Results: Paradigm Model of qualitative findings showed that the economic structure, the level of socioeconomic development, the process urbanization of the country as a dominant platform have led to the slow shift in the paradigm of transportation policies in Tabriz metropolis. Thus, the technical infrastructure overcomes other policies. Also, the quantitative findings, while confirming the qualitative results, showed that among the various sustainable transportation policies, ‘planning for public transportation practices’, ‘traffic management measures’, and ‘speed constraints’ policies have a significant impact on the Tabriz metropolitan transportation, so that the standardized coefficients (β) of these policies were respectively 0.726, 0.583 and 0.508, which were significant at the error level of less than 0.01.Innovation: The use of the Analytical Framework (ASI) Model and the mixed method methodology are innovations of this study.