تحلیل فضایی آثار حکمروایی مطلوب بر زیست‌پذیری شهری؛ مطالعه موردی: کانون‌های جرم‌خیز مناطق 11 و 12 شهر تهران

طرح مسئله: افت کیفیت زندگی شهری براثر شکل‌گیری و بروز مشکلات پیچیده در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، زیست‌محیطی، کالبدی و نهادی، استفاده از الگوی حکمروایی خوب شهری را با هدف ارتقای زیست‌پذیری ضروری ساخته است.هدف: هدف این پژوهش، تحلیل فضایی آثار حکمروایی خوب شهری بر زیست‌پذیری کانون‌های جرم‌خیز بخش مرکزی شهر تهران است.روش: این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش، توصیفی‌تحلیلی است. به‌منظور گردآوری داده‌های لازم پژوهش، از دو شیوه تحلیل اسنادی و پیمایشی بهره گرفته شده است. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه است. جامعه آماری پژوهش، 529604 نفر از ساکنان مناطق 11 و 12 بخش مرکزی شهر تهران در کانون‌های جرم‌خیز است که 400 نفر به‌مثابه حجم نمونه انتخاب شده‌اند. براساس نتایج اسنادی، شاخص‌های حکمروایی خوب شهری و زیست‌پذیری شهری با استفاده از آزمون‌های t تک‌نمونه‌ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شده است.نتایج: نتایج نشان داد وضعیت شاخص‌های حکمروایی خوب شهری و زیست‌پذیری در کانون‌های جرم‌خیز بخش مرکزی شهر تهران نامطلوب است. همچنین بین شاخص‌های حکمروایی خوب شهری و زیست‌پذیری شهری رابطه ضعیف تا متوسطی وجود دارد. نتایج رگرسیون چندمتغیره نیز نشان‌دهندۀ تاثیر متوسط و معنادار شاخص‌های حکمروایی خوب شهری بر زیست‌پذیری کانون‌های جرم‌خیز بخش مرکزی شهر تهران است. از بین شاخص‌های هشتگانه حکمروایی خوب شهری، شاخص‌های عدالت، کارایی و اثربخشی و قانونمندی با ضریب بتای 0.530، 0.496 و 0.427 به ترتیب بیشترین تاثیر را بر زیست‌پذیری کانون‌های جرم‌خیز بخش مرکزی شهر تهران دارند.نوآوری: نوآوری این پژوهش در روش‌شناسی است. با استفاده از داده‌های فضایی جرائم، کانون‌های جرم‌خیز مشخص و با بهره‌گیری از پرسش‌نامه فضایی، آثار حکمروایی مطلوب شهری بر زیست‌پذیرکردن کانون‌های جرم‌خیز بخش مرکزی تهران تحلیل شد.

Spatial Analysis of the Impact of Favorable Governance on Urban Livability(Case Study: Crime Hot Spots of Regions 11 and 12 in Tehran)

Problem Definition: The decline of the quality of urban life as a result of the formation of complex problems in different economic, social, environmental, physical, and institutional dimensions has made the importance of using a good urban governance model to promote livability essential.Purpose: The purpose of this study was to analyze the spatial effects of good urban governance on the livability of crime hot spots in the central part of Tehran.Methodology: This study was an applied and descriptiveanalytic research in terms of purpose and method. In order to collect the required research data, two methods of documentary and survey analysis have been used. The research tool was a questionnaire. The statistical population of the study was the residents of 11th and 12th regions of central part of Tehran, in a crime center with a population of 529604 people, 400 of whom were selected as sample size. Based on the documented results, good urban governance and urban livability indices were analyzed by One Sample Ttest, Pearson correlation coefficient, and multivariate regression.Results: The results showed that the status of good urban and livability indices in the crime hot spots of central part of Tehran was undesirable. There was also a weak to moderate relationship between good urban governance and urban livability. The results of multivariate regression also showed the moderate and significant effect of good urban governance indicators on the livability of crime hot spots in the central part of Tehran. Among the eight criteria of good urban governance, the indicators of justice, efficiency, and effectiveness, and legality with beta coefficients of 0.530, 0.496 and 0.427 had the highest impact on the livability of crime hot spots in the central part of Tehran.Innovation: The innovation of this research was in methodology. Using spatial data of crimes, crime hot spots were identified, and by using the spatial questionnaire, the effects of favorable urban governance on the livability of crime hot spots in central part of Tehran were analyzed.