ارزیابی رابطه شاخص خط ‌وارگی گسل‌ ها با لرزه‌خیزی در محدوده خطوط ریلی استان هرمزگان

طرح مسئله: گسل‌ها، مهم‌ترین عامل ایجاد زلزله هستند که توانایی‌های لرزه‌ای متفاوتی دارند و زلزله‌های کوچک و بزرگی را ایجاد می‌کنند؛ بنابراین شناسایی خطاهای موجود در هر منطقه و شناخت نوع و دامنه فعالیت گسل‌ها، آسیب‌های عملکرد آنها را به‌شدت کاهش می‌دهد.هدف: این پژوهش سعی دارد رابطه شاخص خط‌وارگی گسل‌ها را با لرزه‌خیزی در محدوده خطوط ریلی استان هرمزگان ارزیابی کند.روش: شاخص خط‌وارگی، معیاری کمّی از شدت گسلش هر منطقه، تابعی است که در پردازش آن تعداد، طول و تقاطع گسل‌ها در واحد سطح محاسبه مکانمند می‌شود. بدین منظور گسل‌های منطقه در فاصله 100کیلومتری از خطوط ریلی با استفاده از نقشه‌های زمین‌شناسی و تصاویر رادار استخراج، سپس شاخص خط‌وارگی با بهره‌گیری از نرم‌افزار arc gis محاسبه و درنهایت با استفاده از این شاخص نقشه مکانی تهیه شد.نتایج: بررسی ارتباط داده‌های لرزه‌ای و تراکم گسلی با الگوی توزیع شاخص خط‌وارگی نشان‌دهنده همبستگی نسبی تراکم گسل‌ها و همچنین الگوی توزیع زلزله‌ها با شاخص خط‌وارگی در محدوده مطالعاتی است؛ به‌طوری‌که یافته‌های پژوهش نشان داد 15.33درصد از کل لرزه‌های رخ‌داده در منطقه (لرزه‌های بیش از 4 ریشتر) در طبقه شاخص pf5 واقع شده‌اند که فقط 4.62درصد از کل مساحت منطقه را به خود اختصاص داده است؛ همچنین فقط 3.54درصد از زلزله‌های رخ‌داده در طبقه با شاخص pf1 قرار گرفته‌اند که بیشترین درصد (27.07درصد) از منطقه را به خود اختصاص داده است؛ به بیان دیگر با افزایش شاخص خط‌وارگی، تراکم زلزله‌های رخ‌داده در منطقه نیز بیشتر می‌شود.نوآوری: این پژوهش به دلیل بررسی تراکمی گسل‌ها و همچنین بررسی رابطه مساحت خط‌وارگی گسل‌ها با تعداد زمین‌لرزه‌ها در نوع خود بی‌سابقه است.