>
Fa   |   Ar   |   En
   تحلیل فضایی مولفه‌های تاب‌آوری کالبدی بافت‌های فرسوده شهری در برابر زلزله (مطالعه موردی: منطقه 10 شهرداری تهران)  
   
نویسنده پوراحمد احمد ,زیاری کرامت الله ,صادقی علیرضا
منبع برنامه ريزي فضايي (جغرافيا) - 1397 - دوره : 8 - شماره : 1 - صفحه:111 -130
چکیده    یکی از مهم‌ترین الزامات، پرداختن به مسائل کالبدی بافت‌های مسکونی در شهرها، تبیین مفهوم تاب‌آوری و پیرو آن مقاوم‌سازی این بافت‌ها در مواجهه با حوادث و مخاطرات احتمالی است. قلمرو پژوهش حاضر منطقه 10 شهرداری تهران است که 3 ناحیه و 10 محله دارد. این پژوهش به‌لحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ روش‌شناسی توصیفی تحلیلی مبتنی بر رویکرد مطالعات کالبدی-سازه‌ای است. برای دستیابی به اهداف پژوهش، شاخص‌های برگزیده اسکلت ساختمان، جنس مصالح، قدمت ساختمان و کیفیت ابنیه استخراج شد. برای کشف روند الگوها از ابزار regression، برای وزن‌دهی به لایه‌ها در داده‌های فضایی از روش خودهمبستگی فضایی و ابزار weights manager موجود در نرم‌افزار geoda و برای تعیین نوع توزیع تاب‌آوری کالبدی از ابزار moran’s i استفاده شد؛ همچنین برای بررسی توزیع فضایی اولویت‌بندی تاب‌آوری بافت مسکونی، روش خودهمبستگی فضایی موران (anselin local morans) در نرم‌افزار arcgis به کار رفت. نتایج مکانی در این پژوهش نشان می‌دهد تاب‌آوری محدوده‌های بافت مرکزی، غربی و جنوب شرقی نسبت به شمال منطقه 10 در وضعیت تاب‌آوری کم تا بسیار کم قرار دارد. اولویت برنامه‌ریزی برای تاب‌آورکردن بافت کالبدی منطقه 10 شهرداری تهران به ترتیب محدوده غربی، مرکزی و جنوب شرقی است.
کلیدواژه تحلیل فضایی، تاب‌آوری کالبدی، خودهمبستگی، منطقه 10 شهرداری تهران
آدرس دانشگاه تهران, ایران, دانشگاه تهران, ایران, دانشگاه تهران, ایران
 
   Spatial Analysis of Physical Resilience Components of Urban attrited/beaten tissues against Earthquakes (Case Study: District 10 of Tehran Municipality)  
   
Authors PourAhmad Ahmad ,Ziyari Keramatollah ,Sadeghi Alireza
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved