ایهام تناسب بر پایه‌ اصطلاحات تیراندازی و کمان داری

بخشی از اصطلاحات نظامی مربوط به حوزه‌ تیراندازی و کمانداری است. بسیاری از این اصطلاحات از فرهنگ های لغت فوت شده اند اما در رساله های مربوط به تیراندازی و کمانداری می توان اطلاعاتی درباره‌ آنها به دست آورد. در برخی از متون فارسی این اصطلاحات (نظیرِ عقده، زنده، مرده، چلیپا، زیردست، دستکش و ...) در کنار دیگر اصطلاحات شناخته شده(همچون تیر، کمان، ناوک، پیکان) ب هگونه ای قرار گرفته اند که ایهام تناسب تشکیل می دهند و بر غنایِ بلاغی متون می افزایند. در این مقاله کوشش شده است که تعدادی از این اصطلاحات معرفی شود و کارکرد بلاغی آنها در دیوان شاعران ادب فارسی بررسی گردد. بدین منظور ابتدابه معرفی انواع ایهام تناسب پرداخته شده و در ادامه اصطلاحات نظامی در متون فارسی در دسته های منظم تقسیم بندی شده است. در بخش اصلی مقاله نیز نمونه هایی از ایهام تناسب برپایه‌ اصطلاحات تیراندازی و کمانداری به دست داده شده است.

equivocal appropriateness based on the shooting and archery terms

some of the military terms are related to archery. many of these terms have disappeared from dictionaries but in the treatises related to archery, you can get information about them. in some persian texts, these terms (such as ، عقده، زنده، مرده چلیپا، زیردستدستکش ) are placed next to other famous terms (such as تیر، کمان، ناوک پیکان ) that form equivocal appropriateness and they increase the rhetorical value of the texts. inthis essay has been attempted to introduce some of these terms and investigated their rhetorical function in the poetry of persian literature poets. for this purpose, various equivocal appropriateness have been introduced and military terms in persian texts havebeen divided into regular categories. in the main part of the essay, examples ofequivocal appropriateness based on archery terms are presented.