تحلیل محتوا و ساختار مکتوبات واصفی هروی

واصفی نویسنده و شاعر سده‌ 10 هجری است. تنها اثر برجای مانده از وی، بدایع الوقایع است که حاوی حکایات و خاطراتی است که به ترتیب تاریخی نگارش یافته‌اند. واصفی مقداری از اشعار و مکتوبات خود را نیز در بدایع الوقایع آورده که ارزش ویژه‌ای بدان بخشیده است. در این کتاب مجموعاً 42 مکتوب آمده است که شامل انواعی چون سلطانیات و اخوانیات و برخی انواع دیگر چون وقف‌نامه و کتابه‌ عمارت، خطبه‌ کتاب، متن سنگ گور، شجره نامه و قباله است. هجده فقره از این نامه‌ها را در یک جلسه، فی البداهه نوشته است و بقیه را در مناسبتها و زمانهای دیگر نگاشته است. بلاغتِ واصفی موجب شده در هر حال اقتضای حال مخاطب و فرستنده و موضوع را در نظر گیرد، لذا حجم هر یک از بخش‌های نامه متناسب با اهمیت و جایگاه فرستنده، گیرنده و موضوع تغییر می‌کند. ویژگی بارز مکتوبات وی، کوتاهی آنهاست که با نهایت بهره گیری از تشبیه بلیغ و استعاره مکنیه نگاشته شده‌اند. بسامد کلمات عربی در نثر وی به حدود هشتاد درصد می‌رسد اما اکثراً از کلمات مستعمل هستند. در نامه‌های فارسی، آیات قرآنی و عبارتهای عربی نیز درج کرده اما بسیار کم.

The analysis of Content and structure of Wasefi Heravi’s writings

Wasefi is a writer and poet of the 10th century AH. The only remaining work of his is the Badaye’ AlVaqaye’, which contains anecdotes and memoirs written in historical order. Wasefi has also put some of his poetry and Letters in Badaye’ AlVaqaye’, which is of particular value. The book comprises a total of 42 letters, including types such as the Sultaniyat and Ekhvaniat, and some other types such as the Vaqf nameh and Ketabeye emarat, Book sermon, Grave Text, Family Tree and deed. He wrote eighteen of these letters in one session, and wrote the rest on other occasions and occasions. In his letters, Vasafi considers the present of the addressee and the sender and the subject, so the volume of each section of the letter varies according to the importance and position of the sender, recipient, and subject. An important feature of his writings is the shortness of which are written with the utmost use of simile and metaphor. The number of Arabic words in his writings reaches eighty percent, but most are of the words used. Farsi letters, Qur’anic verses and Arabic phrases are also included, but very little.