«لیکن این هست که این نسخه سقیم افتادست» تصحیح یک ترکیب (گنج قناعت) در غزلیات حافظ و ابیاتی از دیگر شعرا

این مسئله که کاتبان در نسخ قدیمی نقطه و سرکج (سرکش) نمی‌گذاشتند هم برای کاتبان و هم برای مصححان و محققان مشکلاتی ایجاد کرده است؛ این علاوه‌بر تغییر تعمدی شاعرانی چون حافظ در اشعار خود و دست‌برد تعمدی کاتبان امانت‌خوار در اشعار شعراست. نگذاشتن سرکج در دیوان حافظ در دو موضع و چند بیت که نگارنده در شعر شعرای دیگر ادعا می‌کند، باعث به‌اشتباه‌افتادن مصححان گردیده‌ است. به همین علت (نگذاشتن سرکج)، در دو جا تعبیر «گنج قناعت» در دیوان حافظ به‌شکل «کنج قناعت» تصحیح و ثبت شده است. اما، با‌توجه‌به شرایط کتابت و با درنظرگرفتن معنا و شرایط شعری در متن و هم‌چنین درنظرگرفتن سابقه رواییِ ترکیب که در چندین حدیث به‌شکل «القناعة کنزٌ» آمده است، ترکیب درست همان «گنج قناعت» است که در دیوان حافظ در یک مورد برای جناس‌سازی و در یک مورد وجود عبارت هم‌شکل «کنج دنیا» باعث تصحیح سقیم گردیده است. این اشکال (کنج قناعت) در چند موضع از شعر شعرای دیگر هم وارد شده است.