شیوه‌های خلق فراداستان و کارکردهای آن در داستان‌های کوتاه فارسی دهه‌های 70 و 80

تکنیک‌های داستان‌نویسی جدید در غرب، در ادبیات داستانی امروز ایران نیز تاثیر چشم‌‌گیری داشته است. نمودهای تکنیک‌های مدرن را می‌توان در داستان‌های کوتاه منتشر شده در چند سال اخیر یافت. یکی از این نمودها تکنیک فراداستان است. فراداستان، تکنیکی است که در آن راوی در میانة داستان، به فرایند داستان‌نویسی و نوشتن و به داستان‌بودنِ داستان اشاره می‌کند. راوی با این تکنیک، بین داستان و مخاطب فاصله ایجاد می‌کند. در این مقاله، چند داستان کوتاه منتشر ‌‌شده در دهه‌های 70 و 80 هجری خورشیدی، از نویسندگان مختلف بررسی شده است. نویسندگان این داستان‌ها، برای آفریدن فراداستان، از تمهیدها و شگردهای مختلفی بهره برده‌اند که در این پژوهش به معرفی و بررسی آنها پرداخته و معلوم شده است که چگونه این تمهیدها به خلق فراداستان منجر شده‌اند و در نهایت، خاصیت فراداستان چه تاثیری بر فرم و محتوا و تاثیرگذاری داستان‌ها داشته است.