نگاهی گذرا به جلوه‌های سورریالیستی هشت ‌کتاب

سهراب سپهری از‌ جمله شاعران نو‌پرداز معاصر است که توانسته است در کنار نیما، پدر شعر نو، و دیگر بزرگان شعر نیمایی همانند شاملو، فروغ فرخزاد، و اخوان ثالث بر فراز قله‌های شعر نو قد علم کند.سروده‌های سپهری به‌ علت آشنایی او با ادبیات و مکاتب غربی و همچنین علاقه و آشنایی با عرفان شرقی دارای رنگ و بو و سبکی یگانه است. توجه ویژه به عناصر طبیعی و نسبت‌دادن امور غیر عادی به اشیای عادی و گام‌نهادن در فراواقعیت در سراسر منظومه‌های او جاری و ساری است. رویکرد ذهنی و اشراقی سپهری باعث ورود او به تصورناپذیرها شده و شعر او را مملو از جلوه‌های سورریالیستی کرده است. این مقاله در پی آن است که با معرفی جلوه‌های سورریالیستی در آثار سپهری چگونگی تاثیر‌پذیری سپهری از فلسفه یونگ و مکتب سورریالیسم را بررسی کند و از این رهگذر به شناخت تازه‌ای از اشعار او دست یابد.