روایت‌شناسی سفرنامه نیم‌دانگ پیونگ‌یانگ بر اساس نظریه‌ی ژپ لینت‌ولت

سفرنامه را می‌توان به‌عنوان یکی از انواع روایت، مورد بررسی و تحلیل قرار داد. سفرنامه‌ی نیم‌دانگ پیونگ‌یانگ نوشته‌ی رضا امیرخانی حاصل دو سفر او به کره‌ی شمالی است. در این سفرنامه برخلاف سفرنامه‌های معهود، بازدید‌های میدانی و توصیف مکان و تجربه‌های مردم‌شناسانه و غیره، رخ نداده است، نویسنده به‌ناچار و به اقتضای شرایط غیرقابل پیش‌بینی در کره‌ی شمالی، هدفش را از جهان‌گردی به مساله‌گردی تغییر می‌دهد و هدف بازدیدهای محدودش را از دیدارهای جغرافیایی به کشف و فهم انسان کره‌ی شمالی با رعایت قالب سفرنامه نویسی معطوف می‌کند. پاسخ به این پرسش که چگونه سفرنامه‌ای بدون بازدیدهای میدانی و روش مرسوم در سفرنامه‌نویسی می‌تواند شکل‌گیرد، را باید در شیوه روایت‌پردازی این سفرنامه جست‌و‌جو کرد. دریچه‌های گوناگونی از منظر نظریه‌های مختلف می‌توان بر شیوه روایت‌پردازی این اثر گشود که پس از بررسی ویژگی‌های این سفرنامه و نقش کنشگری نویسنده، تطبیق و تحلیل این اثر براساس نظریه‌ی ژپ لینت ولت (که بر «نقطه‌ی دید» و «تقابل کارکردی راوی و کنشگر» تمرکز دارد) مناسب شناخته شد. نتیجه آن‌که روایت در این سفرنامه، همسان است و راوی به عنوان کنشگر یا شخصیت اصلی یا قهرمان اصلی، مرکز جهت گیری روایت است؛ پایه های ادراکی روانی، زمانی، مکانی و کلامی، همه نشان‌دهنده‌ی آن است که اگرچه نویسنده به گونه‌ی رواییِ متنگرا نیز توجه دارد ولی شیوه‌ی غالب، گونه‌ی روایی کنشگر است.

narrative of the travelogue of nim dang pyongyangbased on jaap lintvolt’s theory

the travelogue can be studied and analyzed as one of the types of narratives. nim dang pyongyang’s travelogue by reza amirkhani is the result of his two trips to north korea. in this travelogue, unlike conventional travelogues, field visits and descriptions of places and anthropological experiences, etc., have not taken place. it focuses on the discovery and understanding of north korean man in the form of travel writing.the answer to the question of how a travelogue can be formed without field visits and the conventional method of travel writing should be sought in the narrative method of this travelogue. different perspectives can be opened from the perspective of different theories on the narrative method of this work. after examining the characteristics of this travelogue and the active role of the author, adapting and analyzing this work based on jaap lintvelt theory (based on &point of view& and &functional confrontation between narrator and actor&). focuses) was found appropriate.the result is that the narrative in this travelogue is the same and the narrator, as the actor or the main character or the main hero, is the center of the narrative; the perceptual psychological, temporal, spatial, and verbal foundations all indicate that although the author also pays attention to the contemplative narrative, the dominant method is the active narrative.