فضای پسااستعماری در ادبیات مهاجرت افغانستان نمونه موردی: رمان سبز، سرخ، آبی از عارف فرمان

ادبیات مهاجرت از مهم‌ترین حوزه‌های مطالعه نظریه پسااستعماری است. ادبیات داستانی مهاجرت افغانستان به‌ویژه داستان‌ها و رمان‌هایی که به موضوع مهاجرت به غرب مربوط می‌شوند، بیشترین عناصر و مولفه‌های موردبحث نظریه پسااستعماری را در خود دارند، ازاین‌روی مطالعه و تحقیق ادبیات داستانی مهاجرت از منظر نظریه پسااستعماری به‌ویژه شرق‌شناسی ادوارد سعید حائز اهمیت است. این مقاله قصد دارد از منظر نظریه پسااستعماری به‌شیوه توصیفی و تحلیلی به مطالعه موردی رمان سبز، سرخ، آبی از عارف فرمان یکی از نویسندگان مهاجر افغانستان بپردازد. هدف دیگر این مقاله  تحلیل و بررسی رمان از منظر تقابل دوگانی‌ «خود» و »دیگری» با توجه به گفتمان «شرق» در برابر «غرب» است. در این رمان مهاجر به‌مثابه مستعمره‌، «دیگری» و در «حاشیه» قرار دارد و میزبان به‌مثابه استعمارگر «خود» است و در «مرکز» قرار دارد. در سبز، سرخ، آبی آنچه حائز اهمیت است در هم ریختن معادله شرق و غرب است که منجر به قرارگرفتن «دیگری» در مرکز می‌شود. همچنین در این مقاله نشان داده شده است که نظام مردسالاری حاکم بر افغانستان باعث شکل‌گیری تقابل دوتایی مرد/زن شده که به گفتۀ سیمین دوبووار زن «جنس دوم» و «دیگری» است و به باور اسپیواک فرودستی است که نمی‌تواند از جانب خویش صحبت کند و زنان افغانستان از سوی جامعه، مردان خانواده و همچنین خود زنان به حاشیه رانده می‌شوند که آنها را در استعماری چندسویه قرار می دهد.

Postcolonial in Afghan Immigration Literature Case study: Green, Red, Blue Novel by Aref Farman

Immigration literature is one of the most important areas of study in postcolonial theory. Postcolonialism was initially presented as a research branch in cultural studies. The fictional literature of Afghan migration especially those which related to West has the the most elements and components of postcolonial theory, so reading and researching immigration fiction is important based on a postcolonial perspective, especially Edward Saeed’s Orientalism. From the point of view of postcolonial theory, this article intends to study the case study of Green, Red, Blue novel from Aref Farman in a descriptive and analytical way. From another point of view, this article analyzes the green, red, blue novel according to the discourse of the &East& versus the &West& which are in contrast and considered as the Self and Other.In this novel the migrant is defined as the Other and the host community as the Self. In green, red, blue, what is important is to disrupt the equation of east and west, which leads to the placement of the &other& in the center.Women are given ‘Other’ or ‘second sex’ in the patriarchal culture of Afghanistan which this consideration confirmed the Simone de Beauvoir and Gayatri Chakravorty Spivak‘s opinions. Women are given as subaltern in Afghanistan who never given to speak.  Afghan women are marginalized by patriarchal culture and society, as well as by the women by themselves, who place them in multifaceted colonialism